ដំណើរនៃការនាំយកចំណេះដឹងជនជាតិដើមមកកាន់ពិភពលោក៖ តើវៀតណាមគួរប្រាប់រឿងរបស់ខ្លួនយ៉ាងណា?

វៀតណាមអាចវិនិយោគលើការបង្កើតសៀវភៅជាច្រើនដែលណែនាំពីធម្មជាតិដើមជាមួយនឹងរូបភាព និងគំនូររស់រវើក ដោយរួមបញ្ចូលខ្លឹមសារ វិទ្យាសាស្ត្រ និងការនិទានរឿង។ នៅក្នុងរូបថត៖ ជ្រុងមួយនៃឃុំ Hoa Vang ដែលមើលឃើញពីខាងលើ។ រូបថត៖ HUU TAN

នៅក្នុងក្របខណ្ឌនៃពិព័រណ៍សៀវភៅនោះ វគ្គពិភាក្សាស្តីពីនិន្នាការនៃការបកប្រែ និងការបោះពុម្ពអក្សរសិល្ប៍អារ៉ាប់សហសម័យនៅអឺរ៉ុបបានទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍ដោយសារតែការផ្លាស់ប្តូរ និងការអភិវឌ្ឍន៍យ៉ាងខ្លាំងក្លា និងជាប្រព័ន្ធនៃទឹកដីនេះក្នុងប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ថ្មីៗនេះ។ ជាពិសេស ការបកប្រែអក្សរសិល្ប៍អារ៉ាប់ទៅជាភាសាអង់គ្លេស ដើម្បីណែនាំវាដល់ ពិភពលោក គឺជាព័ត៌មានលម្អិតជាក់លាក់មួយនៅក្នុងរូបភាពធំជាង។

បើគ្មានសកម្មភាពជាយុទ្ធសាស្ត្រជាតិ និងអន្តរជាតិបែបនេះទេ វាពិបាកសម្រាប់ពិភពលោកទាំងមូលក្នុងការស្រមៃមើលកំណប់ទ្រព្យដ៏មានតម្លៃ និងទាក់ទាញបំផុតនៃអក្សរសិល្ប៍ និងទូលំទូលាយជាងនេះទៅទៀត វប្បធម៌នៃពិភពអារ៉ាប់។

អំណាចទន់សម្រាប់ឋានៈជាតិ

ក្នុងរយៈពេល 10 ឆ្នាំកន្លងមកនេះ ប្រទេសជាច្រើននៅមជ្ឈិមបូព៌ា ជាពិសេសប្រទេសឈូងសមុទ្រ ដូចជា កាតា អារ៉ាប់រួម អារ៉ាប៊ីសាអូឌីត បាននិងកំពុងផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងសកម្មនូវគំរូនៃការអភិវឌ្ឍន៍របស់ពួកគេ ដោយឆ្ពោះទៅកាន់ "យុគសម័យក្រោយប្រេង" ដោយការវិនិយោគយ៉ាងច្រើនលើវប្បធម៌ ការអប់រំ និងការបោះពុម្ពផ្សាយចំណេះដឹងជនជាតិដើមភាគតិចជាឧបករណ៍យុទ្ធសាស្រ្ត។

ត្រលប់ទៅអតីតកាលវិញ ក្នុងបណ្តាប្រទេសអាស៊ីបូព៌ាដែលមានបរិបទជិតស្និទ្ធជាមួយវៀតណាម។ នៅចុងសតវត្សរ៍ទី 19 នៅពេលដែលប្រទេសជប៉ុនបានចាប់ផ្តើមការស្តារ Meiji របស់ខ្លួន ពួកគេមិនត្រឹមតែធ្វើកំណែទម្រង់យោធា ឬឧស្សាហកម្មប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបាននាំចេញនូវ "អាវុធទន់" ពិសេសមួយផងដែរ៖ ចំណេះដឹងជនជាតិដើមភាគតិច។ សៀវភៅ "Bushido: The Soul of Japan" របស់ Nitobe Inazo ដែលសរសេរដោយផ្ទាល់ជាភាសាអង់គ្លេសបានក្លាយជាស្ពានទីមួយសម្រាប់លោកខាងលិចក្នុងការយល់ និងគោរពស្មារតីនៃប៊ូស៊ីដូ ដែលជាតម្លៃស្នូលរបស់ប្រទេសជប៉ុន។ នោះគឺជាពេលដែលជប៉ុនបានយល់៖ ពួកគេត្រូវប្រាប់រឿងរបស់ពួកគេទៅកាន់ពិភពលោក ដើម្បីឲ្យពិភពលោកយល់អំពីវិញ្ញាណ និងព្រលឹងរបស់ពួកគេ។

មួយសតវត្សក្រោយមក ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង ដែលជាប្រទេសក្រីក្រក្រោយសង្គ្រាម បានផ្តួចផ្តើមគំនិតដើម្បីនាំយកវប្បធម៌ដើមរបស់ខ្លួនមកកាន់ពិភពលោក តាមរយៈអក្សរសិល្ប៍ រឿងកំប្លែង ភាពយន្ត និងចំណេះដឹងផ្នែកសិក្សា។ រដ្ឋាភិបាលកូរ៉េខាងត្បូងបានបង្កើតមជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែជាតិ និងផ្តល់មូលនិធិដល់សៀវភៅរាប់រយក្បាលដើម្បីបកប្រែ និងបោះពុម្ពជាអន្តរជាតិ។ ភាពជោគជ័យនៃអក្សរសិល្ប៍ និងចំណេះដឹងរបស់កូរ៉េបានត្រួសត្រាយផ្លូវសម្រាប់រលក Hallyu ហើយបានដាក់ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងជាមជ្ឈមណ្ឌលវប្បធម៌នៃអាស៊ីបូព៌ា។

សម្រាប់ប្រទេសវៀតណាម ពេលវេលាស្រដៀងគ្នានឹងមកដល់។ នៅក្នុងឃ្លាំងកំណប់វប្បធម៌វៀតណាមមានបទពិសោធន៍ និងចំណេះដឹងរបស់ជនជាតិដើមរាប់ពាន់ឆ្នាំ - តាំងពីឱសថបុរាណ ការដាំដុះកសិកម្ម ទស្សនវិជ្ជានៃជីវិត ជំនឿ សិល្បៈប្រជាប្រិយ រហូតដល់វិស័យស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រសង្គម និងអក្សរសាស្រ្ត... ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ តម្លៃភាគច្រើនទាំងនេះនៅតែស្ថិតក្នុង "តំបន់ស្ងប់ស្ងាត់" នៃពិភពសិក្សា និងសាធារណៈជនអន្តរជាតិ។ ពិភពលោកស្គាល់វៀតណាមភាគច្រើនតាមរយៈសង្គ្រាម ម្ហូប ឬទេសចរណ៍ ប៉ុន្តែមិនទាន់ឃើញទិដ្ឋភាពចម្រុះផ្សេងទៀតនៃតម្លៃ។

ផ្លូវ ១ — វប្បធម៌ និងដំណោះស្រាយដ៏សម្បូរបែបរបស់វៀតណាមសម្រាប់ការរស់នៅប្រកបដោយសុខដុមរមនាជាមួយធម្មជាតិ និងសហគមន៍គឺជាប្រភពនៃការបំផុសគំនិតសម្រាប់ពិភពលោកដែលស្វែងរកការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព និងរួមបញ្ចូល។ ក្នុងរូបថត៖ មនុស្សចាស់ជជែកគ្នាលេងនៅផ្ទះសហគមន៍ Tuy Loan។ រូបថត៖ KIM LIEN

តើយើងអាចនាំអ្វីមកពិភពលោក?

ផ្នែកមួយនៃចំណេះដឹងជនជាតិដើមភាគតិចមានតម្លៃពិសេសដែលវៀតណាមត្រូវផ្សព្វផ្សាយដល់ពិភពលោកគឺការសិក្សារបស់វៀតណាម - តាមទស្សនៈរបស់អ្នកស្រាវជ្រាវក្នុងស្រុក។ ក្នុងប៉ុន្មានទសវត្សរ៍កន្លងមកនេះ អ្នកប្រាជ្ញបរទេសបានរួមចំណែកយ៉ាងធំធេងក្នុងការរក្សាទុកឯកសារស្តីពីវៀតណាម។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការសិក្សាបែបនេះជួនកាលត្រូវបានកំណត់ដោយទស្សនៈខាងក្រៅ និងកង្វះបទពិសោធន៍រស់រវើកជាមួយវប្បធម៌ជនជាតិដើមភាគតិច។

ឧទាហរណ៍ធម្មតាដែលបង្ហាញពីភាពចាំបាច់នៃការលើកកម្ពស់ការសិក្សាវៀតណាមពីអ្នកប្រាជ្ញក្នុងស្រុក ស្របជាមួយនឹងទស្សនៈខាងក្រៅ គឺជាករណីនៃការស្រាវជ្រាវលើតំបន់ខ្ពង់រាបពីទស្សនៈប្រវត្តិសាស្ត្រ និងជនជាតិភាគតិចក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ។

គួរកត់សម្គាល់ថា ស្នាដៃរបស់ប្រវត្តិវិទូបារាំង Philippe Le Failler នៅលើតំបន់ខ្ពង់រាបទន្លេ Da ដែលជាកន្លែងវប្បធម៌ ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងជនជាតិភាគពាយព្យ ត្រូវបានបោះពុម្ពក្នុងឆ្នាំ ២០១៤ ជាភាសាបារាំង ហើយនៅឆ្នាំ ២០២៥ ជាភាសាវៀតណាមដែលមានចំណងជើងថា "ទន្លេ Da"៖ ប្រវត្តិសាស្ត្រនៃតំបន់ព្រំដែន (បោះពុម្ពដោយ Omega Plus និង Hong Duc Publishing House)។

វិធីសាស្រ្តរបស់ប្រវត្តិវិទូលោកខាងលិច ផ្តល់នូវការយល់ដឹងថ្មីៗ និងបំផុសគំនិតក្នុងប្រធានបទនេះ។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រៅពីចក្ខុវិស័យឯកសារនោះ ក៏មានតម្រូវការសម្រាប់វត្តមាន និងសំឡេងពីខាងក្នុងផងដែរ ពីអ្នកស្រាវជ្រាវជនជាតិដើមភាគតិចដូចជា Nguyen Manh Tien ជាមួយនឹងស្នាដៃរបស់គាត់ "កំពូលភ្នំ Du ca: មធ្យោបាយដើម្បីស្វែងរកបុគ្គលិកលក្ខណៈ H'Mong" ដែលបោះពុម្ពដោយ The Gioi Publishing House និង Song Thuy Bookstore។

ជាមួយនឹងគុណសម្បត្តិនៃវិធីសាស្រ្តការងារវាល បទពិសោធន៍ដ៏រស់រវើក និងសម្បូរបែប និងការជ្រៀតចូលយ៉ាងជ្រៅទៅក្នុងជីវិតសង្គម និងផ្លូវចិត្តរបស់ជនជាតិ H'Mong ដោយមិននិយាយអំពីគុណសម្បត្តិនៃភាសានោះ ជនជាតិភាគតិច Nguyen Manh Tien មានការបន្ថែមសារៈសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះទស្សនវិស័យអំពីប្រវត្តិសាស្ត្រនៃតំបន់ភ្នំរបស់វៀតណាម។

សៀវភៅរបស់គាត់មិនត្រឹមតែជាការសិក្សាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជា "គណនីខាងក្នុង" នៃទស្សនៈពិភពលោក របៀបរស់នៅ តន្ត្រី ពិធីសាសនា - ទិដ្ឋភាពដែលតែងតែមើលរំលងនៅពេលមើលពីខាងក្រៅ។

វត្តមានស្របគ្នាខាងលើបង្ហាញថា៖ ការសិក្សារបស់វៀតណាមមិនត្រឹមតែត្រូវការសំឡេងអន្តរជាតិប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងត្រូវការអ្នកប្រាជ្ញក្នុងស្រុកដើម្បីគាំទ្រ ផ្សព្វផ្សាយជាអន្តរជាតិ និងមានលក្ខខណ្ឌក្នុងការនិយាយសំឡេងសិក្សារបស់សហគមន៍របស់ខ្លួន។ ពួកគេគឺជាអ្នកដែលការពារ បន្ត និងនាំយកអត្តសញ្ញាណតំបន់ព្រំដែនចូលទៅក្នុងលំហូរចំណេះដឹងជាសកល។

ការបង្កើតប្រព័ន្ធសិក្សាវៀតណាមដំណើរការជាភាសាអង់គ្លេស (និងភាសាផ្សេងទៀត) ដឹកនាំដោយប្រជាជនវៀតណាម - ដោយមានការគាំទ្រពីអ្នកបោះពុម្ពផ្សាយអន្តរជាតិ សាកលវិទ្យាល័យ ឬមជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែ - មិនត្រឹមតែជាចលនាសិក្សាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាយុទ្ធសាស្ត្រនៃឥទ្ធិពលទន់ផងដែរ។ ស្នាដៃបែបនេះអាចដើរតួនាទីក្នុងការកែទម្រង់របៀបដែលពិភពលោកយល់អំពីវៀតណាម។

ផ្នែកមួយទៀតនៃចំណេះដឹងជនជាតិដើមភាគតិចដែលយើងត្រូវយកចិត្តទុកដាក់គឺចំណេះដឹងអំពីធម្មជាតិ។ វៀតណាមស្ថិតក្នុងចំណោមប្រទេសដែលមានកម្រិតជីវចម្រុះខ្ពស់បំផុតក្នុងពិភពលោក ជាមួយនឹងប្រព័ន្ធរុក្ខជាតិ និងសត្វសម្បូរបែបលាតសន្ធឹងពីភ្នំ និងព្រៃឈើនៃតំបន់ខ្ពង់រាបភាគពាយ័ព្យ និងកណ្តាល រហូតដល់ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី ព្រៃកោងកាង ផ្កាថ្ម និងសមុទ្រត្រូពិច។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ចំនួននៃការបោះពុម្ពផ្សាយបែបវិទ្យាសាស្ត្រដ៏ពេញនិយម ឬការស្រាវជ្រាវស៊ីជម្រៅអំពីធម្មជាតិរបស់វៀតណាមដែលត្រូវបានបោះពុម្ពជាអន្តរជាតិនៅមានកម្រិតនៅឡើយ។

នេះជាតំបន់មួយដែលវៀតណាមអាចវិនិយោគក្នុងការបង្កើតសៀវភៅជាច្រើនដែលណែនាំអំពីធម្មជាតិដើមជាមួយនឹងរូបភាព និងគំនូររស់រវើក ដោយរួមបញ្ចូលគ្នានូវខ្លឹមសារវិទ្យាសាស្ត្រ និងការនិទានរឿង។ ការបោះពុម្ភផ្សាយទាំងនេះអាចបម្រើការអប់រំ ទេសចរណ៍ធម្មជាតិ និងការនាំចេញខ្លឹមសារច្នៃប្រឌិតក្នុងពេលដំណាលគ្នា។

ការដាក់បញ្ចូលអក្សរសិល្ប៍វៀតណាមទៅកាន់ពិភពលោកត្រូវបានពិភាក្សាជាច្រើនរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន រួមទាំងបញ្ហានៃការបកប្រែស្នាដៃវៀតណាមពីបុរាណទៅសម័យទំនើបទៅជាភាសាអង់គ្លេសតាមប្រព័ន្ធ។ នៅទីនេះយើងមើលទៅយ៉ាងទូលំទូលាយលើទិដ្ឋភាពផ្សេងទៀតនៃវប្បធម៌ប្រពៃណី។

ជាសំណាងល្អឥឡូវនេះមាននិន្នាការនៃការបង្កើត និងផលិតមាតិកាឌីជីថលដោយផ្អែកលើសម្ភារៈពីអក្សរសិល្ប៍ប្រជាប្រិយ ការទាញយកធាតុប្រវត្តិសាស្ត្រ ទំនៀមទម្លាប់ ជំនឿប្រជាប្រិយ ជាដើម ដើម្បីបង្កើត IP និមិត្តសញ្ញា និងភាពយន្តគំនូរជីវចលដែលបង្ហាញពីតម្លៃវប្បធម៌វៀតណាមជាច្រើនទៅកាន់ពិភពលោក។

ក្នុងដំណើរការក្លាយជាប្រទេសមានឥទ្ធិពល គ្មានសេដ្ឋកិច្ចណាអាចពឹងផ្អែកតែលើការផលិតទំនិញ ឬកម្លាំងពលកម្មថោកនោះទេ។ ក្រៅពីការទាក់ទាញ GDP ឬការទាក់ទាញ FDI អ្វីដែលបង្កើតទម្ងន់ និងជម្រៅនៃការអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសរយៈពេលវែង គឺសមត្ថភាពក្នុងការផលិត ធ្វើជាម្ចាស់ និងការនាំចេញចំណេះដឹង។

ការបោះពុម្ពផ្សាយចំណេះដឹងជនជាតិដើមមិនមែនជាមធ្យោបាយមួយ “អន្តរភាវូបនីយកម្មនៃវប្បធម៌” នោះទេ ប៉ុន្តែជាទង្វើនៃការបញ្ជាក់សិទ្ធិក្នុងការនិទានរឿងដោយខ្លួនឯង និងការចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការសន្ទនាជាមួយអរិយធម៌ពិភពលោក។ ប្រទេសវៀតណាមមានសម្ភារៈគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីប្រាប់រឿងរបស់ខ្លួន៖ ពីភូមិភាគខាងជើងទៅព្រៃជ្រៅនៃតំបន់ខ្ពង់រាបកណ្តាល ពីជម្រៅនៃការចងចាំប្រវត្តិសាស្ត្ររហូតដល់ស្រទាប់នៃចំណេះដឹងអំពីធម្មជាតិ។

ប៉ុន្តែដើម្បីនាំយករឿងទាំងនោះទៅកាន់ពិភពលោក យើងត្រូវការយុទ្ធសាស្ត្រ៖ កំណត់តំបន់ខ្លឹមសារសំខាន់ៗ ការវិនិយោគលើការបកប្រែ ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកបោះពុម្ពផ្សាយ បង្កើតយន្តការគាំទ្រគោលនយោបាយ សូម្បីតែត្រូវការការឧបត្ថម្ភជាតិ ហើយសំខាន់បំផុតគឺការចិញ្ចឹមបីបាច់អ្នកប្រាជ្ញ អ្នកនិពន្ធ និងអ្នកបោះពុម្ពជំនាន់ដែលមានចក្ខុវិស័យសកលប៉ុន្តែមិនបាត់បង់ឫសគល់ក្នុងស្រុករបស់ពួកគេ។ ប្រសិនបើជប៉ុន និងកូរ៉េខាងត្បូងធ្វើបាន វាគ្មានហេតុផលសម្រាប់វៀតណាមនៅក្រៅការប្រកួតនោះទេ។ សំណួរតែមួយគត់គឺ: តើនៅពេលណាដែលយើងចាប់ផ្តើមពិតប្រាកដ?

ប្រភព៖ https://baodanang.vn/hanh-trinh-dua-tri-thuc-ban-dia-ra-the-gioi-viet-nam-can-ke-cau-chuyen-cua-minh-nhu-the-nao-3304900.html