ទៅ Huu និងផ្លូវឆ្លងកាត់ផ្លូវ Quy Nhon

នៅឆ្នាំ ១៩៩៤ ដោយដឹងថាខ្ញុំនៅ ទីក្រុងហាណូយ សាស្ត្រាចារ្យ Hoang Chuong បានទាក់ទងនិងបញ្ជូនរថយន្តមកទទួលខ្ញុំជាមួយប្រតិភូ Binh Dinh ពីរនាក់ទៅកាន់ Gia Lam ដើម្បីចូលរួមកិច្ចប្រជុំតូចមួយរបស់ជនរួមជាតិ Binh Dinh ។ ពេលទៅដល់ យើងបានឃើញឧត្តមសេនីយឯក Nguyen Nam Khanh បណ្ឌិត To Tu Ha អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការរៀបចំរដ្ឋាភិបាល និងជានាយកអាជ្ញាធរអាកាសចរណ៍ស៊ីវិលវៀតណាម លោក Nguyen Hong Nhi បានជជែកគ្នាលេងយ៉ាងសប្បាយរីករាយនៅទីនោះ។ ពេលនោះ ខ្ញុំអង្គុយក្បែរភ្ញៀវម្នាក់ដែលទោះមិនមកពី Binh Dinh ប៉ុន្តែមានទំនាក់ទំនងជាច្រើនជាមួយ Binh Dinh - កវី To Huu។

អ្នកនិពន្ធ កវី Nguyen Thanh Mung (ឆ្វេង) និងកវី To Huu (រូបថតឆ្នាំ ១៩៩៤)។ រូបថតរបស់ NTM

សាស្រ្តាចារ្យ Hoang Chuong បានណែនាំខ្ញុំម្តងទៀត។ ក្រៅពីផ្តល់ការណែនាំយ៉ាងលម្អិតអំពី To Huu តាមរយៈសម័យកាលនោះ គាត់ក៏បានសង្កត់ធ្ងន់ថា បុគ្គលនេះគឺ Quy Nhon ច្រើនជាង Quy Nhon! នេះបង្ខំឱ្យខ្ញុំឆ្លៀតឱកាសគ្រប់នាទីដើម្បីនៅជាមួយគាត់។ ជាការពិតណាស់ ពីការសន្ទនា តាមរយៈរឿងរបស់ To Huu ជ្រុងមួយនៃ Quy Nhon ឧស្សាហ៍ព្យាយាម សាមញ្ញ និងបដិវត្តន៍បានលេចចេញមក។

***

នៅថ្ងៃនោះ កវីបានប្រាប់ខ្ញុំច្រើនអំពី Quy Nhon មុនពេលបដិវត្តន៍ខែសីហា។ ជនរួមជាតិវ័យចំណាស់ជាច្រើននាក់បានប្រមូលផ្តុំគ្នាដោយចង្វាក់ភ្លេងដើម្បីអានបទចម្រៀងនិរទេសរបស់ Huu ថា "ផ្លូវឆ្លងកាត់ផ្លូវ Quy Nhon / ហេតុអ្វីបានជាផ្ទះមើលទៅគួរឱ្យស្រឡាញ់ជាងពេលណាៗទាំងអស់ / មនុស្សដើរជុំវិញរុំសម្លៀកបំពាក់របស់ពួកគេកំពុងរាំលេងៗ / អូ វាមានអារម្មណ៍ថាយើងស្គាល់គ្នាយូរហើយ... "។

To Huu បាននិយាយថា៖ មុនបដិវត្តន៍ខែសីហា គាត់ត្រូវបានគេចាប់ដាក់ក្នុងគុក Quy Nhon ជាច្រើនដង។ នៅខែមេសា ឆ្នាំ 1941 គាត់បានបញ្ចប់ការជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេល 2 ឆ្នាំរបស់គាត់ បន្ទាប់ពីត្រូវបានផ្ទេរពីឡៅ បាវ ទៅកាន់ ប៊ុន ម៉ាធឿត មួយរយៈ គាត់ត្រូវបានអមដំណើរទៅកាន់ទីក្រុង Hue ។ បន្ទាប់មកដោយប្រើលេសថាគាត់ត្រូវ "សងបំណុលរបស់គាត់" រយៈពេល 6 ខែទៀតនៃ "ការបង្កើនការកាត់ទោស" សម្រាប់ការតស៊ូនៅ Lao Bao សត្រូវបាននាំគាត់ទៅ Quy Nhon តាមរថភ្លើងហើយឃុំខ្លួនគាត់នៅក្នុងគុក Quy Nhon ពីរបីថ្ងៃមុនពេលត្រូវបានផ្ទេរទៅពន្ធនាគារ Dak Glei នៅភាគខាងជើង Kon Tum ។ បន្ទាប់ពីជាប់គុកក្នុងគុក Dak Glei អស់រយៈពេលជាងមួយខែ ខ្មាំងបាននាំ To Huu ត្រឡប់ទៅ Quy Nhon វិញ ដោយសារតែបញ្ជាឱ្យ "សងបំណុលរបស់គាត់" សម្រាប់រយៈពេល 6 ខែនៃការបង្កើនទោសសម្រាប់ការតស៊ូនៅ Hue ។

អរគុណចំពោះការស្គាល់សៀវភៅពីពេលនោះ ខ្ញុំបានឆ្លើយសំណួរម្តងម្កាលអំពីជីវិតក្នុងគុករបស់ To Huu ។ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថា សមមិត្ត ឡង គឺជាជាងអគ្គិសនីម្នាក់ ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួនកាលពីប៉ុន្មានសប្តាហ៍មុន ហើយកំពុងដេកក្បែរបន្ទប់របស់គាត់។ ជារៀងរាល់យប់ គេងមិនលក់ គាត់តែងតែឮសំឡេងក្មេងស្រីលក់នំប៉ាវដំឡូងមី ទាំងតូចទន់ខ្សោយមកពីផ្លូវ។ ពេលភ្ញាក់ពីព្រលឹម អ្នកទោសរួមរបស់លោក ឡឹង បានសួរគាត់ថា៖

- ហេ យប់មិញ លឺថាស្រីលក់នំទេ?

To Huu ឆ្លើយថា បាទ រាល់យប់ខ្ញុំលឺវាហៅនៅខាងក្រៅជញ្ជាំងគុក ដូចជាសួរថាខ្ញុំនឹងទិញវា គួរអោយអាណិតណាស់!

អ្នកទោស លួង សើចយ៉ាងអាណោចអាធ័ម៖ នោះជាកូនស្រីពៅរបស់ខ្ញុំ អាយុទើបតែ ៨ ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែជារៀងរាល់យប់ គាត់ត្រូវលក់នំឲ្យម្តាយ។ គាត់ដឹងថាខ្ញុំនៅទីនេះ ដូច្នេះគាត់មានចេតនាស្រែកខ្លាំងៗឱ្យខ្ញុំស្តាប់។ ខូចចិត្តមែនទេ?

កំណាព្យ "A Night Call" របស់ To Huu កើតមកក្នុងអារម្មណ៍ញាក់។

ក្នុងជំនួបនោះ ខ្ញុំបានឆ្លៀតឱកាសសួរគាត់ថា តើកំណាព្យទាំង ៩ ក្នុងការប្រមូលពីពេលនោះត្រូវបានសរសេរជា Quy Nhon តាមប្រៃសណីយ៍ដែលគាត់បានសរសេរដែរឬទេ គាត់បញ្ជាក់ភ្លាម។ នេះជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ខ្ញុំ និងកវី Truc Thong, Be Kien Quoc, Le Van Ngan, Ngo The Oanh ក្រោយមកជ្រើសរើសកំណាព្យ៖ ក្រោកឡើងទៅ, ទាហានពេលយប់, សំឡេងបី, ការអាណិតអាសូរ, អ្នកត្រលប់មកវិញ, កណ្តឹងព្រះវិហារ, ជីវិតកម្មករ, យំមួយយប់, ចម្រៀងនិរទេសដើម្បីបញ្ចូលក្នុងការប្រមូលកំណាព្យ Binh Dinh សតវត្សទី 20 ។

ក្នុងបរិយាកាសរីករាយ និងស្និទ្ធស្នាល ខ្ញុំបានប្រាប់ To Huu រឿងមួយអំពីខ្ញុំ។ តាមបញ្ជាការចល័តទូទៅ ខ្ញុំត្រូវបានគេចាត់ឱ្យទៅកងវរសេនាធំលេខ ៨៤២ ដែលឈរជើងនៅដុងហូពីឆ្នាំ ១៩៧៩ ដល់ឆ្នាំ ១៩៨០។ នៅពេលនោះ ដោយមានឱកាសនិយាយជាមួយថ្នាក់ដឹកនាំអង្គភាព ខ្ញុំបាននិយាយអំពីកំណាព្យរបស់លោក ហ៊ូ “Phụt Giọt” ដែលជាកំណាព្យមួយ អាកប្បកិរិយាក្លាហានចំពោះកងទ័ពពង្រីកទីក្រុងប៉េកាំងនៅពេលនោះ។ បន្ទាប់មកខ្ញុំត្រូវបានលើកទឹកចិត្តដោយមេបញ្ជាការកងវរសេនាធំ Lu Tan Xa ឱ្យនិយាយអំពីកំណាព្យរបស់ To Huu នៅក្នុងសកម្មភាពចុងសប្តាហ៍នៅឯក្រុមហ៊ុន។

នៅខាង - "វានៅតែជាខ្ញុំនៅពេល / ក្បាលដំរីទៅប្រយុទ្ធដើម្បីសង្គ្រោះជាតិ / វានៅតែជាខ្ញុំក្នុងពាក់កណ្តាលជីវិត / កញ្ចក់ភ្លឺចាំងឆ្លុះបញ្ចាំងពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់មនុស្ស / បួនពាន់ឆ្នាំនៃការហែក្បួន / នៅតែរីករាយក្នុងដំណើរថ្ងៃនេះ / មិនថាបេះដូងមនុស្សផ្លាស់ប្តូរ / វៀតណាមនៅតែមានបេះដូងព្រហ្មចារីនេះ ... " ខ្ញុំពង្រីកដល់កំណាព្យរបស់ Huu ។ នៅផ្នែកកណ្តាល ដើម្បីធ្វើឱ្យវាកាន់តែរស់រវើក ខ្ញុំបានប្រាប់អំពីប្រភពដើមនៃ Quy Nhon ដែល To Huu ជាប់គុកក្នុងកំឡុងមុនការបះបោរ បង្ហាញពីគំនិត និងឆន្ទៈរបស់គាត់តាមរយៈកំណាព្យរបស់គាត់នៅក្នុងគុក ហើយនៅផ្នែកចុងក្រោយ ខ្ញុំបានពណ៌នាអំពីសញ្ញានៃកំណាព្យរបស់គាត់នៅលើទឹកដី Quang Binh ជាពិសេស Binh Tri Thien ជាទូទៅដែលអង្គភាពរបស់ខ្ញុំគឺជាអង្គភាពមួយរបស់ក្រសួងការពារជាតិ។

ពេលស្តាប់ខ្ញុំ កវី To Huu សប្បាយចិត្តណាស់ ហើយម្តងម្កាលបានបន្ថែមអំពីកាលៈទេសៈនៃការសរសេររបស់គាត់ ក៏ដូចជាមនោសញ្ចេតនារបស់កងទ័ព និងប្រជាជនក្នុងសម័យសង្រ្គាមតស៊ូ។ ដំណើររឿងបន្តរហូតដល់ថ្ងៃត្រង់ ឧត្តមសេនីយឯក Nguyen Nam Khanh បានមកចាប់ដៃ ហើយសាស្ត្រាចារ្យ Hoang Chuong បានអញ្ជើញគាត់ និងខ្ញុំទៅជប់លៀង។ គាត់មិនភ្លេចអញ្ជើញខ្ញុំទៅផ្ទះរបស់គាត់នៅពេលណាដែលគាត់មានឱកាស គាត់នឹងនិយាយអំពីរឿងជាច្រើនអំពីបដិវត្តន៍ អក្សរសិល្ប៍ និងជីវិត ព្រោះនៅពេលនេះគាត់កំពុងរំលឹកពីឆ្នាំចាស់ដើម្បីសរសេរអនុស្សាវរីយ៍របស់គាត់។ "ទោះបីជាការចងចាំរបស់ខ្ញុំភ្លេចច្រើន ឬតិចអំពីព្រឹត្តិការណ៍ និងមនុស្សក៏ដោយ សំណាងនៅតែមានមិត្តចាស់មួយចំនួនរស់នៅជាមួយគ្នាដើម្បីសួរកាន់តែច្បាស់។ ហើយកម្រងកំណាព្យរបស់ខ្ញុំក្នុងរយៈពេល 60 ឆ្នាំចុងក្រោយនេះក៏ជា "ដៃគូធ្វើដំណើរ" ដ៏ស្មោះស្ម័គ្រ អាចចាត់ទុកថាជាបំណែកនៃព្រលឹងជីវិតដ៏ស្មោះត្រង់ ជួយឱ្យខ្ញុំចងចាំពីដំណើរអតីតកាល" ក្នុងវ័យ 80 ឆ្នាំ គាត់បានសរសេរណែនាំដូចខ្ញុំ។

***

ឥឡូវនេះនៅ Quy Nhon មានផ្លូវ To Huu តាមដងទន្លេ Ha Thanh ។ ដូចដែល Che Lan Vien បាននិយាយថា "ទីក្រុងនានានៅតំបន់កណ្តាលតែងតែមានកវីនៅខាងក្នុង និងសមុទ្រនៅខាងក្រៅ"។ ម្តងម្កាល ខ្ញុំនិងមិត្តភ័ក្តិនៅតែអង្គុយជុំគ្នាក្រោមម្លប់ដើមឈើ តាមផ្លូវកវី Han Mac Tu, Che Lan Vien, Yen Lan, Xuan Dieu, To Huu... ស្តាប់ខ្យល់បក់បោកក្នុងពែងកាហ្វេនីមួយៗ ស្រាបៀរមួយកែវ... ដើម្បីបំបាត់ភាពអផ្សុក យើងនិទានរឿងមិនចេះចប់អំពីជីវិត ស្នេហារបស់មនុស្ស រីករាយជាមួយអ្វីដែលយើងបានគិតកាន់តែស៊ីជម្រៅជាមួយ...

ប្រភព៖ https://baogialai.com.vn/to-huu-duong-qua-may-pho-quy-nhon-post565581.html