សៀវភៅទេសចរណ៍វៀតណាម៖ នៅលើផ្លូវចិនកុកងឺ

តាមផ្លូវគោក ចម្ងាយពី Tourane [ Da Nang ] ទៅ Hue គឺ 120 គីឡូម៉ែត្រ។ តាមសមុទ្រ ច្រកសមុទ្រចិនដែលអាក្រក់បំផុតអាចបញ្ចប់ការធ្វើដំណើរក្នុងរយៈពេលប្រាំបី ឬដប់ម៉ោង ជាមួយនឹងលក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុអំណោយផលអនុញ្ញាតឱ្យវាឆ្លងកាត់ច្រាំងទន្លេនៅមាត់ទន្លេ Thuan An ដើម្បីចូលទៅក្នុងទន្លេអប់ ដែលរដូវកាលនេះមិនអាចឆ្លងកាត់បាន 8 ក្នុងចំណោម 10 ថ្ងៃ។ ជាច្រើនលើកច្រើនសារ ទោះបីពួកគេបានមកដល់កំពង់ផែក៏ដោយ ក៏ត្រូវបង្ខំចិត្តត្រឡប់ទៅចំណុចចាប់ផ្តើមវិញ។

Du ký Việt Nam: Trên đường Cái quan- Ảnh 1. — នៅតាមផ្លូវពី Da Nang ទៅ Hue ឆ្នាំ 1898

ខ្ញុំបានដើរដោយជើងយឺតៗ ពេលខ្លះកាន់ដំបង ពេលខ្លះអង្គុយលើកៅអីផ្តៅដែលកាន់លើស្មារបស់អ្នកកាន់ខ្លាដ៏រឹងមាំបួននាក់; អាស្រ័យលើពេលយប់ ពេលខ្លះយើងដេកនៅផ្ទះអ្នកស្រុក ឬនៅខ្ទមឫស្សីដែលសង់នៅខាងផ្លូវ។ ប្រសិនបើខ្ញុំដើរយឺតៗ យ៉ាងហោចណាស់ខ្ញុំអាចឆ្លងកាត់ប្រទេសដ៏អស្ចារ្យមួយដោយឡើងលើ Hai Van Pass តាមដងផ្លូវ Cai Quan ចាស់។

ផ្លូវសំខាន់ទៅ Hue ។ ផ្លូវមួយខ្សែមិនដូចផ្លូវដទៃទេ ខ្លះក្រាលខ្សាច់ ខ្លះជាផ្លូវគ្រោះថ្នាក់ហូរកាត់ការបាក់ដី ខ្លះប្រឡាយភក់នាំទៅស្រែ។

ចាកចេញពី Tourane យើងបានឆ្លងកាត់ឆ្នេរសមុទ្រប្រវែង 20 គីឡូម៉ែត្រ។ ផ្នែកនៃការធ្វើដំណើរនេះគឺមិនសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ ដោយសារតែពន្លឺព្រះអាទិត្យឆ្លុះពីឆ្នេរ ដោយមិនគិតពីដៃទន្លេ ឬបឹងជាច្រើន វាលភក់នៅជំនោរទាប បឹងដ៏ធំនៅពេលទឹកឡើងខ្ពស់ ដោយគ្មានស្ពាន។ យើងត្រូវបានបង្ខំឱ្យពឹងផ្អែកលើសាឡាង។ វាជាការល្អបំផុតក្នុងការជៀសវាងផ្នែកនៃការធ្វើដំណើរនេះដោយឆ្លងកាត់ Vung Tau ទៅកាន់ភូមិតូចមួយនៃ Lien Chieu ជាកន្លែងដែលផ្លូវ Cai Quan ចាប់ផ្តើមឆ្ពោះទៅកាន់ Pass of the Clouds [Ai Van ឬ Hai Van Pass]។ ឡចំហាយដ៏ល្អមួយបានធ្វើដំណើរក្នុងរយៈពេលមួយម៉ោងកន្លះ។

នេះជារបៀបដែលខ្ញុំ - ឬយើង - បន្ត។ ខ្ញុំមានសំណាងដែលបានអមដំណើរដោយបុគ្គលិកដែលមានចិត្តល្អម្នាក់នៃក្រុមហ៊ុនដឹកជញ្ជូនឈ្មោះ Bertrand ដែលត្រូវទៅ Hue ។ គាត់បានទទួលខ្ញុំដោយចិត្តសប្បុរសនៅលើជម្រាលរបស់ក្រុមហ៊ុន ហើយទោះបីជាមានខ្យល់បក់ និងរលកខ្លាំងក៏ដោយ កប៉ាល់បាននាំយើង និងអីវ៉ាន់ទាំងអស់របស់យើងទៅកាន់ឈូងសមុទ្រតូចមួយនៃ Lien Chieu នៅម៉ោងប្រហែល 3 រសៀល។

ការឡើងដល់ច្រាំងគឺជាកិច្ចការដ៏ស្មុគស្មាញមួយ។ ដំបូងយើងចុះទូកនេសាទ ទូកឬស្សីដ៏វែងមួយ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានទូកតូចរបស់យើង ដែលលិចតែប៉ុន្មានសង់ទីម៉ែត្រ ក៏រត់ទៅបុក ហើយអ្នកបើកទូកត្រូវលោតចូលទៅក្នុងទឹកដើម្បីទាញវាដោយការលំបាក។ ទីបំផុត ដោយអស់កម្លាំងខ្លាំង ពួកគេបានសម្រេចចិត្តថា មធ្យោបាយលឿនបំផុតគឺដឹកយើងនៅលើស្មារបស់ពួកគេ ហើយដូច្នេះយើងបានឡើងដល់ច្រាំង ដោយជៀសមិនផុតពីភក់។

នៅលើឆ្នេរ, coolies ឈររង់ចាំ, កាន់បង្គោល; បុរសមានសាច់ដុំសាច់ដុំ ស្ទើរតែគ្មានអាវ ខោទ្រនាប់ទាញឡើងដល់ត្រគាក អាវខ្លីរមូរឡើងរុំក។ ក្រុមអ្នកត្រជាក់ត្រូវបានចល័តដោយស្ថានីយ៍ Lien Chieu ហើយយើងបានឃើញតង់ពីរបីនៃស្ថានីយ៍នេះនៅក្រោមជួរដើមឈើខ្ពស់ៗដែលមានប្រវែងកាំភ្លើងពីច្រាំង។

ពាក្យថារថភ្លើងស្តាប់ទៅចម្លែកពេលឮដំបូង។ វាធ្វើឱ្យនៅក្នុងគំនិតរបស់យើងនូវយានជំនិះដែលកំពុងរត់លើផ្លូវដែក [ពាក្យដូចគ្នាជាមួយពាក្យបារាំង "រថភ្លើង" មានន័យថាឡានអគ្គិសនី]។ "ត្រាំ" តើខ្ញុំត្រូវការនិយាយអ្វីអំពីវាទេ? ពាក្យនេះមិនមានអ្វីដូចគ្នានឹងរថយន្តអគ្គិសនីទេ បើទោះបីជាគេបញ្ចេញសំឡេងដូចគ្នាក៏ដោយ។ វាគ្រាន់តែស្មើនឹងស្ថានីយប្រៃសណីយ៍ចាស់ក្នុងប្រទេសយើង ប៉ុន្តែអ្វីដែលខុសគ្នានោះគឺស្ថានីយប្រៃសណីយ៍នៅទីនេះមិនមានសេះទេ។ រហូតមកដល់ពេលនេះ អាណ្ណាមស្ទើរតែមានប៉ុស្តិ៍ប្រើមនុស្សប៉ុណ្ណោះ។

មានតែនៅចំនុចមួយចំនួននៅលើផ្លូវ Cai Quan យើងឃើញសេះស្គមស្គាំងមួយចំនួន ប៉ុន្តែលើកលែងតែករណីពិសេសមួយចំនួន ប្រជាជនមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យប្រើសេះទាំងនេះទេ ពួកវាត្រូវបានប្រើដើម្បីបង្កើនល្បឿនដឹកជញ្ជូនសំបុត្ររដ្ឋនៅតាមវាលទំនាបប៉ុណ្ណោះ។ ស្ថានីយនីមួយៗមានចម្ងាយពី១៥ទៅ២០គីឡូម៉ែត្រ ហើយត្រូវបានត្រួតពិនិត្យដោយក្រុមស្ថានីយ ការងារនេះមានភាពទៀងទាត់។ នៅទីនេះ អ្នកទេសចរអាចស្វែងរកអ្នកដឹកជញ្ជូន និងអ្នកកាន់ប៉ាលគីនយ៉ាងងាយស្រួល។

ពី Tourane Bay ទៅ Hai Van Pass ផ្លូវចាស់ត្រូវបានជួសជុលមួយផ្នែក។ ផ្លូវមួយត្រូវបានសាងសង់ដោយក្រុមវិស្វករកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន។ ទោះបីជាវាមិនទាន់រួចរាល់ ពោរពេញដោយប្រឡាយ ការបាក់ដី និងប្លុកថ្មក្រានីតដ៏ធំក៏ដោយ វាបានអនុញ្ញាតឱ្យយើងគ្របដណ្តប់បានយ៉ាងលឿនពីរភាគបីនៃចម្ងាយ ដោយសារជម្រាលដ៏ទន់ភ្លន់។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ វាយឺតពេលហើយ។ ពេលយើងចាកចេញពី Lien Chieu ព្រះអាទិត្យរៀបនឹងលិច។ ឥឡូវនេះវាមានពណ៌ខ្មៅ។

ដើម្បីកាត់បន្ថយចម្ងាយ យើងបានងាកទៅផ្លូវមួយទៀត៖ វាមិនមែនជាផ្លូវទេ ប៉ុន្តែជាគ្រែនៃទឹកជ្រោះ។ អ្នកដឹកនាំដើរទៅមុខ ពត់ខ្លួន ជួនកាលដេកផ្អៀងមុខ ខណៈសមមិត្តនៅពីក្រោយឈរត្រង់ លើកដៃឡើង កាន់ជើងវែងស្ទើរតែបញ្ឈរ។

ពួកវាបន្តទៅមុខ រហ័សរហួន និងរហ័សដូចសត្វឆ្មា ក្នុងចំណោមថ្មដែលរលំ ដើមឈើរលំ និងបន្លាសត្វលូនវារ។ បុរសពីរនាក់បានដើរទៅមុខដើម្បីដើររើសអើង ដោយកាន់ពិលដើមត្រែងវែង។ ម្តងម្កាលគេដុតគុម្ពោត។ ខ្យល់សមុទ្រដ៏ខ្លាំងបានបក់ភ្លើង ហើយយើងបានឈានទៅមុខដោយពន្លឺនៃភ្លើងដ៏ធំ។ (ត្រូវបន្ត)

Nguyen Quang Dieu ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ជុំវិញអាស៊ី៖ កូសាំងស៊ីន វៀតណាមកណ្តាល និង Bac Ky បកប្រែដោយ Hoang Thi Hang និង Bui Thi He, AlphaBooks - National Archives Center I និង Dan Tri Publishing House បោះពុម្ពក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំ 2024)

ប្រភព៖ https://thanhnien.vn/du-ky-viet-nam-tren-duong-cai-quan-185241209235423938.htm