មិនត្រឹមតែរូបរាងកាយសម្បទា ឬឥរិយាបថប៉ុណ្ណោះទេ ក្មេងស្រី Hue ក៏បង្កប់នូវកូដវប្បធម៌ប្លែកពីគេ៖ ពីភាសា សម្លៀកបំពាក់ សំឡេង រហូតដល់របៀបរស់នៅ។ ដូច្នេះហើយ ការសិក្សាអំពីរូបភាពនេះ គឺជាការបង្ហាញពីភាពសម្បូរបែបនៃវប្បធម៌ Hue ។
" muses" នៃទឹកដីនៃក្តីនឹករលឹក |
ពណ៌ស្វាយ Ao Dai និងមួករាងសាជី - "ម៉ាក" របស់ Hue
សំលៀកបំពាក់គឺជាកត្តាសំខាន់បំផុតក្នុងការបង្កើតរូបភាពរបស់ក្មេងស្រី Hue ។ លក្ខណៈជាក់ស្តែងបំផុតគឺពណ៌ស្វាយ អូដាយ - និមិត្តសញ្ញាមិនត្រឹមតែភាពស្រស់ស្អាតទន់ភ្លន់ប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងនៃភាពបរិសុទ្ធ ការប្រុងប្រយ័ត្ន និងភាពស្លូតបូតផងដែរ។ ពណ៌ស្វាយនៅក្នុងសោភ័ណភាព Hue ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាពណ៌នៃក្តីនឹករលឹក នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅ និងស្ងប់ស្ងាត់។ ស្ត្រីជនជាតិ Hue ស្លៀកពាក់ពណ៌ស្វាយ ao dai មិនត្រឹមតែសម្រាប់ភាពស្រស់ស្អាតប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជាមធ្យោបាយបង្ហាញពីអត្តសញ្ញាណរបស់ពួកគេ ដើម្បីដាក់ខ្លួននៅក្នុងកន្លែងវប្បធម៌ពិសេសមួយ។ នៅក្នុងរូបថត ធ្វើដំណើរ ជាច្រើននៅក្នុងគំនូរ ក្នុងការចងចាំរបស់អ្នកដែលបានទៅ Hue រូបភាពដែលធ្លាប់ស្គាល់ជាងគេគឺនារីវ័យក្មេងម្នាក់នៅក្នុងពណ៌ស្វាយ ao dai។ ពណ៌ស្វាយនោះមិនធ្ងន់ធ្ងរទេ ហើយក៏មិនស្លេកដែរ ប៉ុន្តែស្ងាត់ជ្រៅ រំលេចនូវអារម្មណ៍ប្រាថ្នាចង់បាន និងអាឡោះអាល័យ។ វាបានក្លាយទៅជាពណ៌លក្ខណៈដើម្បីដាក់ឈ្មោះ Hue - "Dreamy Purple Hue"។
បន្ទះប្រាំបន្ទះ ao dai - សំលៀកបំពាក់ប្រពៃណីពីរាជវង្សង្វៀន - ក៏ជានិមិត្តសញ្ញាមួយដែលត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងរូបភាពរបស់ស្ត្រី Hue ក្នុងពិធីបុណ្យឬពិធីផ្សេងៗ។ មួករាងសាជីដែលមានរូបភាពនៃវត្ត Thien Mu ស្ពាន Truong Tien និងផ្កាឈូកដែលលេចចេញ និងរលាយបាត់នៅពេលត្រូវពន្លឺថ្ងៃ បានក្លាយជាសញ្ញាដែលមើលឃើញ និងជាកំណាព្យ ដែលភ្ជាប់ជាមួយនឹងភាពស្រស់ស្អាតដ៏ទន់ភ្លន់របស់ក្មេងស្រីនៃទីក្រុងអធិរាជ។
សំលៀកបំពាក់គឺជាផ្នែកដែលមិនអាចបំបែកបាននៃដំណើរការបង្កើតអត្តសញ្ញាណយេនឌ័រ។ ស្ត្រី Hue មិនត្រឹមតែពាក់អាវ ao Dai ហួសពីទម្លាប់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែតាមរយៈការ "ពាក់វា" ពួកគេកំពុងធ្វើម្តងទៀត និងរក្សាបាននូវ - គំរូនៃភាពជាស្ត្រីនៃវប្បធម៌ដែលត្រូវបានស្តង់ដារជាច្រើនជំនាន់។
នៅជាប់នឹងអៅដាយគឺជាមួកកំណាព្យ - មួកស្លឹកស្តើង នៅក្រោមពន្លឺ អ្នកអាចមើលឃើញគំនូរទន្លេអប់ ភ្នំងូ និងខគម្ពីរតូចៗ។ វាជាការបង្កើតបែបប្រជាប្រិយដ៏ឆ្ងាញ់ដែលរួមបញ្ចូលមុខងារការពារកម្ដៅថ្ងៃជាមួយតម្លៃសោភ័ណភាព និងសិល្បៈ។ នៅពេលដែលក្មេងស្រី Hue ពាក់ទាំងមួកកំណាព្យ និងពណ៌ស្វាយ ao Dai រូបភាពនោះហួសពីជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ក្លាយជានិមិត្តរូបនៃទីក្រុង Hue ក្នុងដួងចិត្តមិត្តភក្តិអន្តរជាតិ។
ការសង្កត់សំឡេងពណ៌លាំ - និមិត្តសញ្ញាសូរសព្ទ គ្រាមភាសា Hue ត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយសម្លេងទន់ យឺត ជាមួយនឹងពាក្យក្នុងស្រុកដូចជា "rang, mo, chi, rua"។ ពេលនិយាយដោយមនុស្សស្រី វាបង្កើតអារម្មណ៍ផ្អែមល្ហែម មនោសញ្ចេតនា ទាំងអៀនខ្មាស និងស្និទ្ធស្នាល។ នេះមិនត្រឹមតែជាមធ្យោបាយទំនាក់ទំនងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាសញ្ញានៃអត្តសញ្ញាណផងដែរ។ នៅក្នុងវិធីសាស្រ្តនិមិត្ដរូប សំឡេងមិនមែនគ្រាន់តែជាប្រព័ន្ធសញ្ញាអព្យាក្រឹតប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែជាមធ្យោបាយនៃការសាងសង់ និងបញ្ជូនអត្ថន័យវប្បធម៌។ នៅពេលដែលក្មេងស្រី Hue សួរសុខទុក្ខ សួរសំណួរ ឬបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់នាង ភាសារបស់នាងភ្លាមៗបង្កើតនូវចន្លោះវប្បធម៌មួយ៖ ចន្លោះដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ និងបង្កប់ន័យ ដែលពាក្យមិនដែលនិយាយផ្ទាល់ ប៉ុន្តែតែងតែគ្របដណ្ដប់ដោយស្រទាប់នៃអត្ថន័យសង្គម សីលធម៌ និងអារម្មណ៍។ |
នារី Hue ដែលមានមន្តស្នេហ៍ក្នុងអាវ ao dai និងមួករាងសាជី |
នៅក្នុងសង្គមប្រពៃណី ជាពិសេសនៅក្រោមរាជវង្សង្វៀន ដែលក្រមសីលធម៌ខុងជឺបានដើរតួយ៉ាងសំខាន់ ក្មេងស្រី Hue មានតួនាទីសំខាន់ ប៉ុន្តែប្រកបដោយការប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងគ្រួសារ និងរចនាសម្ព័ន្ធសង្គម។ ក្នុងគ្រួសារពួកគេជាអ្នករក្សាផ្ទះឲ្យមានសណ្តាប់ធ្នាប់ រក្សាទំនៀមទម្លាប់ ប្រពៃណី និងពិធីសាសនា។ រូបភាពនៃ "ម្តាយ Hue", "បងស្រី Hue", "ស្ត្រី Hue" តែងតែត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងគុណធម៌នៃការខិតខំ ព្រហ្មចារីយ៍ និងជម្រៅ។
Hue ធ្លាប់ជារាជធានីនៃរាជវង្សង្វៀន ដែលជាកន្លែងប្រមូលផ្តុំសម្រាប់អភិជន និងបញ្ញវន្ត។ នៅក្នុងបរិយាកាសនោះ ស្ត្រី Hue បានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការថែរក្សាទំនៀមទំលាប់គ្រួសារ អប់រំកុមារ និងរក្សាពិធីសាសនា។
ឥស្សរជនប្រវត្តិសាស្ត្រស្រីជាច្រើនរបស់ Hue បានក្លាយជាឧទាហរណ៍នៃប្រាជ្ញា និងគុណធម៌៖ ម្ចាស់ក្សត្រីណាំភឿង ដែលជានិមិត្តរូបនៃភាពឆើតឆាយ និងបញ្ញា។ ព្រះនាង Dowager Tu Du ដែលត្រូវបានគេសរសើរចំពោះគុណធម៌ និងសេចក្តីសប្បុរសរបស់នាង។ ពួកគេមិនត្រឹមតែរួមចំណែកដល់ស្ថិរភាពនៃរាជវាំងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបានបន្សល់ទុកនូវវប្បធម៌របស់អ្នកបម្រើស្រី ពិធីសាសនា និងទំនៀមទម្លាប់។
ក្នុងវណ្ណៈទូទៅ ក្មេងស្រី Hue ក៏ត្រូវបានចិញ្ចឹមបីបាច់ដោយស្មារតីឆើតឆាយ កលល្បិច និងដឹងពីរបៀបប្រព្រឹត្ត «ការគោរពអ្នកចាស់ទុំ និងបន្ទាបខ្លួនចំពោះក្មេងតូច»។ ភាពស្រស់ស្អាតនោះមិនមែនជាភាពអួតអាងនោះទេ ប៉ុន្តែមានភាពស្ងប់ស្ងាត់ក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។
វាក៏សំខាន់ផងដែរក្នុងការសង្កត់ធ្ងន់ថា នៅក្នុងមុខតំណែង "លាក់កំបាំង" ទាំងនោះ ស្ត្រី Hue ប្រមូលផ្តុំ និងបង្កើតឡើងវិញនូវប្រព័ន្ធនៃទម្លាប់លក្ខណៈ ចាប់ពីការនិយាយរហូតដល់អាកប្បកិរិយា និងការចិញ្ចឹមកូន។ នោះហើយជាអ្វីដែលធ្វើឱ្យរូបភាពរបស់ស្ត្រី Hue មាននិរន្តរភាពឆ្លងកាត់ជាច្រើនជំនាន់។
សម្រស់ទន់ភ្លន់នៅតែមានជារៀងរហូត
គ្មានរូបភាពនារីណាមួយក្នុងវប្បធម៌វៀតណាមត្រូវបានគេតែងកំណាព្យដូចនារី Hue ឡើយ។ ពីបទចម្រៀងប្រជាប្រិយ រហូតដល់អក្សរសិល្ប៍ទំនើប ក្មេងស្រី Hue លេចឡើងជា "muse" នៃទឹកដីអធិរាជ។ ចម្រៀងប្រជាប្រិយដូចជា៖
តើអ្នកណាទៅទឹកដីនៃក្តីសុបិននៃទីក្រុង Hue?
ទិញមួករាងសាជី និងស្លឹកគូថឲ្យខ្ញុំ
ឬរូបភាពនៅក្នុងកំណាព្យរបស់ Han Mac Tu៖
តើអ្នកជាក្មេងស្រី Hue ឬ Dong Nai ?
ស្រលាញ់អូនទេ ហេតុអ្វីចេះតែនិយាយ?
កំណាព្យរបស់ Hoang Phu Ngoc Tuong, Buu Y, Thu Bon, Ton Nu Hy Khuong… សុទ្ធតែយករូបភាពរបស់ក្មេងស្រី Hue ធ្វើជាចំណុចកណ្តាលដើម្បីបង្កើតជាចន្លោះនៃទំនុកច្រៀង និងអារម្មណ៍។ បទចម្រៀងដូចជា នរណាទៅក្រុង Hue , ពណ៌ស្វាយក្នុងព្រៃពេលរសៀល , នារីវ័យក្មេងនៅមាត់ទន្លេ Huong … បានត្បាញរូបភាពនោះដោយពណ៌ស្វាយ អ័ព្ទ ចង្វាក់យឺត និងសម្រស់ដ៏អស្ចារ្យ។
ក្នុងការគូររូប ចម្លាក់ និងការថតរូប ក្មេងស្រី Hue តែងតែលេចមុខតាមដងទន្លេអប់ ស្ពាន Truong Tien នៅកណ្តាលសួនច្បាររាជវង្ស ឬនៅមុខវត្តបុរាណ។ ពួកគេគឺជា muses មិនចេះចប់សម្រាប់ការបង្កើតសិល្បៈ។
ក្មេងស្រី Hue មិនត្រឹមតែមានវត្តមានជាបុគ្គលជីវសាស្រ្ត ឬសង្គមប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជានិមិត្តសញ្ញាសមូហភាពផងដែរ ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីវប្បធម៌នៃរាជធានីបុរាណរាប់រយឆ្នាំ។ នៅក្នុងពួកគេ យើងរកឃើញការរួមបញ្ចូលគ្នាដ៏ចុះសម្រុងគ្នានៃទម្រង់ និងព្រលឹង៖ ឆើតឆាយ ប៉ុន្តែជ្រាលជ្រៅ សាមញ្ញ ប៉ុន្តែចម្រាញ់។
នៅក្នុងលំហូរសម័យទំនើប តម្លៃជាច្រើនអាចនឹងផ្លាស់ប្តូរ ប៉ុន្តែរូបភាពរបស់ក្មេងស្រី Hue តែងតែជាការគាំទ្រការចងចាំសម្រាប់សហគមន៍ ដែលជាសម្ភារៈដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបានសម្រាប់សិល្បៈ និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ ពេលនិយាយដល់ Hue ប្រជាជននឹងចងចាំជានិច្ចនូវសម្លៀកបំពាក់ពណ៌ស្វាយ សម្លេងផ្អែមល្ហែម និងសម្លេងស្រទន់របស់នារីៗនៅមាត់ទន្លេទឹកអប់ ដែលជាសម្រស់ដ៏ទន់ភ្លន់ក្នុងលំហូរនៃវប្បធម៌វៀតណាម។
សមាជិកគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមបក្ស អនុប្រធានគណៈប្រតិភូរដ្ឋសភាទីក្រុង Hue
សមាជិកសមាគមអក្សរសាស្រ្ត និងសិល្បៈជនជាតិវៀតណាម
ប្រភព៖ https://huengaynay.vn/van-hoa-nghe-thuat/nguoi-con-gai-hue-bieu-tuong-dieu-dang-trong-dong-chay-van-hoa-viet-157346.html
Kommentar (0)