កំណាព្យ Nom របស់ Trinh Hoai Duc

និយាយអំពីអាជីពអក្សរសាស្ត្ររបស់ Trinh Hoai Duc រួមជាមួយ Le Quang Dinh និង Ngo Nhon Tinh លោកបានបង្កើត Gia Dinh Tam Gia និងជាស្នូលនៃអង្គការអក្សរសាស្ត្រ Binh Duong Thi Xa។ មនុស្សម្នាលើកឡើងភ្លាមៗនូវសៀវភៅស្រាវជ្រាវ Gia Dinh Thanh Thong Chi និងការប្រមូលកំណាព្យ Can Trai Thi Tap។

នៅក្នុងការប្រមូលកំណាព្យ Can Trai នៅថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ Dong Nai មានការណែនាំអំពីកំណាព្យមួយឈ្មោះថា Quat xa tao ti ឈ្មោះកន្លែងនៅ Binh Phuoc ចាស់ កំណាព្យទី 10 នៅ Gia Dinh tam thap canh ដែលជាផ្នែកមួយនៃការប្រមូលកំណាព្យ Can Trai ។ លើសពីនេះ Trinh Hoai Duc ក៏មានកំណាព្យចំនួន ១៨ សរសេរជាអក្សរ Nom ហៅថា កំណាព្យ Nom ។

ភាពយុត្តិធម៌ផ្នែកអក្សរសាស្ត្រ កំណាព្យ Nom របស់ Trinh Hoai Duc មិនអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងស្នាដៃរបស់លោកស្រី Huyen Thanh Quan ឬ "ម្ចាស់ក្សត្រីនៃកំណាព្យ Nom" Ho Xuan Huong នោះទេ ហើយថែមទាំងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍តិចជាងកំណាព្យ Nom របស់ស្តេច Le Thanh Tong ក្នុងសតវត្សទី 15 ទៀតផង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កំណាព្យ 18 Nom របស់លោក Trinh Hoai Duc ត្រូវបានគេនិយាយថាត្រូវបាននិពន្ធឡើងដោយគាត់នៅពេលគាត់ជាបេសកជននៃរាជវង្ស Qing នៅពេលដែលស្តេច Gia Long ទើបតែឡើងសោយរាជ្យ ហើយកំណាព្យត្រូវបានសរសេរតាមទម្រង់នៃកំណាព្យ ដែលគេស្គាល់ថាជាកម្រងបទ។ ឯកសារផ្សេងៗគ្នាមិនបានកំណត់ថាតើកំណាព្យ 18 Nom របស់ Trinh Hoai Duc ស្ថិតនៅក្នុង Bac su thi tap ឬ Di su cam tac ទេ។ ប្រហែលជាដោយសារតែពួកគេគឺជាកំណាព្យ Nom ជំនាន់ក្រោយបានចាត់ថ្នាក់កំណាព្យទាំង 18 នេះនៅក្នុងផ្នែក Di su cam tac នៃអាជីពផ្នែកអក្សរសាស្ត្ររបស់គាត់។ ចំណែក បាក ស៊ូធីប មានកំណាព្យជាច្រើនដែលគាត់សរសេរជាអក្សរហាន ដែលជារឿយៗហៅថា កំណាព្យតួអក្សរហាន។

សម្រាប់ជាឯកសារយោង ក្នុងសៀវភៅ Bac Hanh Thi Tap លោក Nguyen Du បាននិពន្ធជាអក្សរ Han ខណៈ Trinh Hoai Duc សរសេរជាអក្សរ Nom ។ បុរស​ទាំង​ពីរ​ត្រូវ​បាន​គេ​ចាត់​ទុក​ថា​ជា​សហ​សម័យ។ Nguyen Du មានកំណាព្យឧទ្ទិសដល់ Ngo Nhon Trinh នៅ Gia Dinh Tam Gia ដែលត្រូវបានណែនាំផងដែរនៅថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ Dong Nai ។

18 កំណាព្យ Nom និពន្ធដោយ Trinh Hoai Duc ក្នុងអំឡុងពេលបេសកកម្មការទូតរបស់គាត់នៅរាជវង្ស Qing ត្រូវបានសរសេរក្នុងទម្រង់ជាកំណាព្យបន្ត / ចង្វាក់បន្ត។ ជាពិសេសពាក្យពីរចុងក្រោយនៃប្រយោគបញ្ចប់នៅក្នុងកំណាព្យរាជវង្សថាង គឺពាក្យប្រាំពីរឃ្លា (7 ពាក្យ 8 បន្ទាត់) ត្រូវបានគេប្រើជាពាក្យពីរដំបូងនៃប្រយោគបើក (ប្រធានបទ)។ កំណាព្យ​ទាំង ១៨ នោះ​គ្មាន​ចំណង​ជើង​ទេ គឺ​មាន​តែ​លេខ​រៀង​ពី ១-១៨ ប៉ុណ្ណោះ។ ឧទាហរណ៍៖ កំណាព្យទី១ មានប្រយោគពីរយ៉ាង៖ «ឥឡូវខ្ញុំជួបមិត្តចាស់ បង្ហាញទុក្ខ / នៅទីនេះខ្ញុំនឹកគាត់ នៅទីនោះខ្ញុំមើលទៅគួរឲ្យសោកស្ដាយ» បន្ទាប់មកពាក្យពីរគឺ «ក្រៀមក្រំមើលទៅ» កំណាព្យទី ២៖ «ក្រៀមក្រំណាស់ ខ្ញុំត្រូវតែព្យាយាមផ្គាប់ចិត្តគាត់ / ខែទី ថ្ងៃខែឆ្នាំ មកដល់អ៊ុកម៉ុន»។

មេរៀនទី 2 បញ្ចប់ដោយប្រយោគថា "នៅទីបំផុតអ្វីៗនឹងប្រែជាខ្មៅ" ហើយមេរៀនទី 3 ចាប់ផ្តើមថា "តើខ្ញុំអាចគិតបានយ៉ាងដូចម្តេចនៅពេលវាខ្មៅ?"។ ដូច្នេះហើយ មេរៀនទី ១៧ បញ្ចប់ដោយ៖ «តែខ្ញុំបារម្ភថាពេលវេលានៅតែមិនស្ងប់» ហើយមេរៀនទី ១៨ ចាប់ផ្តើម៖ «នៅពេលដែលពួកគេមិនមានសន្តិភាព តើខ្ញុំគួរធ្វើដូចម្តេច?

កំណាព្យរបស់ Trinh Hoai Duc សម្បូរទៅដោយក្តីស្រលាញ់ចំពោះមាតុភូមិ និងប្រទេសរបស់គាត់ ជាពិសេសបានលើកសរសើរទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាតចំនួន 30 នៅ Gia Dinh។ ជាពិសេសនៅក្នុងកំណាព្យ Nom ដែលសរសេរជាអក្សរ Nom ជាមួយនឹងការបញ្ចេញសំឡេងវៀតណាមជាក់លាក់ជាងនេះ គាត់បានបង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់ និងស្នេហាជាតិរបស់អ្នកដើរតាមព្រះអង្គម្ចាស់ Nguyen Anh ដែលក្រោយមកបានឡើងសោយរាជ្យជា Gia Long តាំងពីដើមមក។

នៅក្នុងរាជវង្សថាង កំណាព្យប្រាំពីរឃ្លា មនុស្សច្រើនតែយកចិត្តទុកដាក់លើខ្សែពិតពីរគូ គឺ 3, 4 និង បន្ទាត់អាគុយម៉ង់ 5, 6 ។

សមាមាត្រដ៏ខ្ពស់នៃកំណាព្យ 18 Nom របស់ Trinh Hoai Duc បង្ហាញពីខ្លឹមសារនេះ ដូចជាកំណាព្យទី 2៖

ព្រះគុណមួយពាន់ម៉ាយគឺជ្រៅដូចសមុទ្រ

អត្ថន័យធ្ងន់នៃភ្នំគឺលើសលប់។

នៅ​ក្រោម​មេឃ គ្មាន​អ្នក​ណា​មិន​មែន​ជា​អ្នក​បម្រើ​របស់​លោក​ម្ចាស់​ឡើយ

នៅ​លើ​ផែនដី​នេះ មនុស្ស​គ្រប់​រូប​មាន​ប្រពន្ធ​កូន។

មេរៀនទី 3 មាន 2 ប្រយោគប្រកែក (ប្រយោគ 5, 6)៖

មុខព្រះច័ន្ទពេញបូណ៌មី គ្របដណ្ដប់ដោយពពកមិនទាន់ងើប

សមុទ្រ​ប្រៃ​នៃ​ស្នេហា​ពិបាក​នឹង​ទឹក​។

កំណាព្យ Nom របស់ Trinh Hoai Duc ក៏មានរឿងរ៉ាវនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃផងដែរ ហើយដោយសារតែគាត់ជាជនជាតិចិនលំដាប់ទីមួយ ឬទីពីរនៃរាជវាំង គាត់៖

ពពកបាំងមេឃ នឹកអូន

ទឹកដ៏ធំហូរចូលសមុទ្ររង់ចាំស្តេច

(មេរៀនទី៦)

ឬ៖

វីរបុរសរន្ទះពេលបែកគ្នា។

បង្ហាញភាពស្មោះត្រង់ និងភាពសុចរិតចំពោះមុខវិជ្ជា

(មេរៀនទី១២)

លោក Tran Chiem Thanh

កំណាព្យ Nom របស់ Trinh Hoai Duc ត្រូវបានគេស្គាល់តាមរយៈ Gia Dinh Tam Gia ចងក្រងដោយ Hoai Anh ហើយនៅក្នុងសៀវភៅនេះ ជាញឹកញាប់មានលេខយោងដែលនិយាយថា "មានសៀវភៅផ្សេងទៀតដែលចម្លង ... " ដែលត្រូវបានគេហៅថាជាបណ្តោះអាសន្ននូវកំណែផ្សេងៗគ្នា។ មានករណីជាច្រើនដែលអក្សរ Nom មានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នា ប៉ុន្តែមានសំឡេងខុសៗគ្នា ដោយមិននិយាយពីកំហុសឆ្គងក្នុងដំណើរការឆ្លាក់ និងបោះពុម្ព... មនោសញ្ចេតនា និងកាយវិការគួរកត់សម្គាល់នោះគឺថា Trinh Hoai Duc បានទៅរាជវង្ស Qing ជាបេសកជន បានសរសេរកំណាព្យជាភាសាកំណើត ដើម្បីបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់គាត់ ដែលជាកេរដំណែលរបស់មនុស្សជំនាន់មុនៗ។

ប្រភព៖ https://baodongnai.com.vn/dong-nai-cuoi-tuan/202510/tho-nom-trinh-hoai-duc-00a022d/