
(Dan Tri) - កើតក្នុងគ្រួសារដែលជីតាបានបកប្រែរឿងព្រេងរបស់ La Fontaine ជាភាសាវៀតណាម អ្នកស្រី Stéphanie Do បានទៅប្រទេសបារាំងនៅអាយុ 11 ឆ្នាំ ហើយបានក្លាយជាស្ត្រីជនជាតិបារាំងដំបូងគេដែលមានដើមកំណើតជាជនជាតិវៀតណាមដែលត្រូវបានបោះឆ្នោតជ្រើសរើសជាសមាជិកសភា។

នារសៀលថ្ងៃទី២៣ ខែសីហា អគ្គលេខាធិកា និងជាប្រធានរដ្ឋ To Lam ជាមួយជនវៀតណាមឆ្នើមនៅបរទេសចូលរួមសន្និសីទលើកទី៤ ជនជាតិវៀតណាមនៅឯបរទេសជុំវិញ ពិភពលោក និងវេទិកាអ្នកជំនាញ និងបញ្ញវន្តវៀតណាមនៅបរទេស នារសៀលថ្ងៃទី២៣ ខែសីហា (រូបថត៖ VPCTN)
ក្នុងឱកាសត្រឡប់មកវៀតណាមវិញ ដើម្បីចូលរួមសន្និសីទជនជាតិវៀតណាមនៅក្រៅប្រទេសជុំវិញពិភពលោក និងវេទិកាអ្នកជំនាញ និងបញ្ញវន្តវៀតណាមនៅក្រៅប្រទេស (ចាប់ពីថ្ងៃទី ២១ ដល់ ២៤ សីហា) លោកស្រី Stéphanie Do - សមាជិកសភាបារាំងសម្រាប់អាណត្តិ ២០១៧-២០២២ នាយក TST Consulting; ឈរនៅជួរទីមួយ ទីពីរពីឆ្វេងក្នុងរូបថតខាងលើ - បានផ្តល់បទសម្ភាសន៍ផ្តាច់មុខដល់កាសែត Dan Tri ដោយចែករំលែកអំពី "ដំណើរទៅកាន់ប្រទេសបារាំង" របស់នាង។ លោកស្រី Stéphanie Do ក៏បាននិយាយផងដែរថា លោកស្រីមានកិត្តិយសដែលបានចូលរួមកិច្ចប្រជុំរវាងអគ្គលេខាបក្ស
ប្រធានរដ្ឋ To Lam និងគណៈប្រតិភូជនជាតិវៀតណាមនៅបរទេសឆ្នើមនារសៀលថ្ងៃទី ២៣ ខែសីហា ហើយជាជនជាតិវៀតណាមម្នាក់ក្នុងចំណោមជនជាតិវៀតណាមនៅក្រៅប្រទេសចំនួនប្រាំដែលត្រូវបានអញ្ជើញឱ្យថ្លែងនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំនេះ។
លោកស្រី Stéphanie Do ពិភាក្សាជាមួយអ្នកកាសែត Vo Van Thanh។ វីដេអូ ៖ Pham Tien - Minh Quang
ជំរាបសួរ Stephanie Do ។ ប្រទេសបារាំងទើបតែរៀបចំកីឡាអូឡាំពិកក្រុងប៉ារីសឆ្នាំ២០២៤ដោយជោគជ័យ។ តើអ្នកអាចចែករំលែកអារម្មណ៍ និងគំនិតរបស់អ្នកខ្លះអំពីព្រឹត្តិការណ៍អូឡាំពិកនេះបានទេ? - មុននឹងត្រលប់ទៅវៀតណាមវិញក្នុងឱកាសនេះ ខ្ញុំបានមើលពិធីបើកកីឡាអូឡាំពិកឆ្នាំ 2024 ផ្ទាល់ ហើយការចាប់អារម្មណ៍ និងភាពសប្បាយរីករាយនៅតែមានដូចសព្វថ្ងៃនេះ។ ទីក្រុងប៉ារីសពិតជាស្រស់ស្អាតណាស់ក្នុងពិធីបុណ្យកីឡាពិភពលោក។ ខ្ញុំនឹកឃើញកាលខ្ញុំនៅក្មេង ពេលដែលគ្រួសារខ្ញុំនៅវៀតណាម ឪពុករបស់ខ្ញុំបានប្រាប់ខ្ញុំពីភាពរ៉ូមែនទិក និងមនោសញ្ចេតនានៃរដ្ឋធានីបារាំងជាមួយនឹងស្នាដៃស្ថាបត្យកម្មដ៏ល្បីល្បាញ។ ជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំធ្លាប់ស្គាល់ទីក្រុងប៉ារីស ប៉ុន្តែឥឡូវនេះខ្ញុំបានរកឃើញភាពស្រស់ស្អាតថ្មីនៃទីក្រុង នៅពេលដែលការប្រកួតកីឡាជាច្រើនត្រូវបានប្រារព្ធឡើងនៅខាងក្រៅជាមួយនឹងប៉ម Eiffel នៅផ្ទៃខាងក្រោយ ដែលជាស្នាដៃស្ថាបត្យកម្មដែលបានធ្វើឱ្យកេរ្តិ៍ឈ្មោះនៃទីក្រុងពន្លឺ។

យើងក៏សប្បាយចិត្តដែរដែលឆ្នាំនេះអត្តពលិកបារាំងទទួលបានលទ្ធផលល្អដោយឈរនៅលេខរៀងទី៥ក្នុងតារាងរួម។ កីឡាករហែលទឹកសញ្ជាតិបារាំង Leon Marchand ដណ្តើមបានមេដាយឯកត្តជនសរុបចំនួន៤ ក្នុងនោះមេដាយមាសចំនួន៣។
ដូចដែលអ្នកបានចែករំលែកខាងលើ កាលនៅក្មេង គ្រួសារអ្នកនៅវៀតណាម ដូច្នេះរឿងបារាំងរបស់អ្នកចាប់ផ្តើមដោយរបៀបណា? - ខ្ញុំបានតាមឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំទៅប្រទេសបារាំងនៅពេលខ្ញុំមានអាយុ 11 ឆ្នាំ។ គ្រួសាររបស់ខ្ញុំមានទំនៀមទម្លាប់ធ្វើជាគ្រូបង្រៀន ជីតារបស់ខ្ញុំធ្លាប់បង្រៀននៅវិទ្យាល័យដ៏ល្បីល្បាញមួយក្នុងទីក្រុង Saigon ដែលបច្ចុប្បន្នជាវិទ្យាល័យ Le Quy Don (HCMC)។ ក្រៅពីធ្វើជាគ្រូបង្រៀន លោកក៏ជាអ្នកនិពន្ធ និងជាអ្នកបកប្រែដ៏ល្បីល្បាញផងដែរ។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ 1907 គាត់បានតែងកំណែសង្ខេប និងងាយយល់នៃរឿង 50 La Fontaine ជាភាសាបារាំង និងវៀតណាម។ លោកក៏បានចូលរួមនៅក្នុងក្រុមការងារដើម្បីកែលម្អអក្សរ Quoc Ngu នៅពេលនោះ។ សព្វថ្ងៃនេះ នៅជាប់ផ្សារ Ben Thanh (សង្កាត់លេខ 1 ទីក្រុងហូជីមិញ) នៅមានផ្លូវមួយដាក់ឈ្មោះតាមជីតាខ្ញុំគឺ Do Quang Dau ។ ឪពុកខ្ញុំក៏ជាសាស្ត្រាចារ្យផ្នែកគណិតវិទ្យា រូបវិទ្យា និងគីមីវិទ្យា នៅវិទ្យាល័យ។ យើងបានមកប្រទេសបារាំងក្នុងឆ្នាំ 1991 ដោយសារកម្មវិធីបង្រួបបង្រួមគ្រួសារ។ នៅពេលនោះ ពួកយើងមានជីវភាពរស់នៅប្រកបដោយស្ថិរភាពនៅទីក្រុងហូជីមិញ ប៉ុន្តែឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំនៅតែសម្រេចចិត្តនាំកូនតូចៗទាំងបួននាក់របស់ពួកគេទៅកាន់ប្រទេសបារាំង ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ការសិក្សារបស់ពួកគេនាពេលអនាគត។ នេះជាការសម្រេចចិត្តដ៏រឹងមាំមួយសម្រាប់ឪពុករបស់ខ្ញុំ ព្រោះគាត់នឹងត្រូវចាកចេញពីអ្វីៗទាំងអស់ ហើយសាងជីវិតថ្មីក្នុងកាលៈទេសៈដ៏លំបាកខ្លាំង។ ឪពុកខ្ញុំចេះភាសាបារាំងបានស្ទាត់ ប៉ុន្តែម្តាយខ្ញុំ និងបងប្អូនខ្ញុំអត់ចេះសោះ។ សញ្ញាបត្ររបស់ឪពុកខ្ញុំមិនអាចប្រើនៅប្រទេសបារាំងបានទេ ដូច្នេះគាត់ត្រូវចាកចេញពីសាកលវិទ្យាល័យដើម្បីទទួលយកការងារលំបាក។ ប្រហែលជាការលំបាកនិងឧបសគ្គតាំងពីក្មេង ពេលខ្ញុំមកប្រទេសបារាំងដំបូងបានបង្ហាត់ខ្ញុំឲ្យមានភាពធន់ និងព្យាយាមឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព។ មិនថាស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ ខ្ញុំតែងតែដឹងអំពីឈាមវៀតណាមដែលហូរក្នុងសរសៃរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំត្រូវតែខិតខំជានិច្ចដើម្បីឱ្យមានភាពសក្ដិសមនៃមោទនភាពនោះ ដើម្បីបញ្ជាក់ថា "ខ្ញុំអាចធ្វើបាន" និងឈានដល់សមិទ្ធិផលនៅលើផ្លូវដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើស។

ក្រឡេកមកមើលប្រពៃណីគ្រួសាររបស់ខ្ញុំវិញ ខ្ញុំមានភាពខុសគ្នាជាមួយនឹងជីតា និងឪពុករបស់ខ្ញុំ ពោលគឺខ្ញុំមិនបានបន្តអាជីពជាគ្រូបង្រៀនទេ ប៉ុន្តែបានដើរតាមគន្លងនយោបាយ។ ប៉ុន្តែទោះបីជាផ្លូវរបស់យើងខុសគ្នាក៏ដោយ ក៏យើងមានរឿងមួយដូចគ្នាដែរ គឺការចង់រួមចំណែកដល់សហគមន៍ ដើម្បីជួយមនុស្ស និងដើម្បីភាពរីកចម្រើននៃសង្គម។
កាលខ្ញុំទៅប្រទេសបារាំងនៅអាយុ ១១ឆ្នាំ មិនទាន់ចេះភាសាបារាំងផង តើត្រូវបន្តការសិក្សាបែបណា ទើបអាចជោគជ័យនៅពេលក្រោយ? -ពេលខ្ញុំនៅវៀតណាម ខ្ញុំជាក្មេងស្រីស្លូតត្រង់ ជីវិតមានសន្តិភាព ហើយខ្ញុំមិនចាំបាច់គិតអ្វីទាំងអស់។ ប៉ុន្តែពេលនោះឪពុកម្តាយខ្ញុំបានទៅប្រទេសបារាំងដោយគ្មានអ្វីបានជាជីវិតខ្វះខាត។ ចាប់ពីពេលនោះមក ខ្ញុំយល់ថាខ្ញុំគ្មានផ្លូវអ្វីក្រៅពីក្រោកឡើងតាមរយៈការសិក្សា មានចំណេះដឹង មានសញ្ញាបត្រ ទើបអាចធ្វើការ ចិញ្ចឹមខ្លួនឯង និងជួយគ្រួសារបាន។ ដំបូងនៅប្រទេសបារាំង ខ្ញុំមិនអាចនិយាយជាមួយអ្នកណាបានទេ ព្រោះខ្ញុំមិនចេះភាសាបារាំង។ ខ្ញុំបានសិក្សាទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ ដោយបង្កើតបានពិន្ទុក្រីក្ររបស់ខ្ញុំ ដោយធ្វើបានល្អលើមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា ជីវវិទ្យា រូបវិទ្យា ភូមិសាស្ត្រ ប្រវត្តិសាស្ត្រ តន្ត្រី និងការធ្វើតេស្តកីឡា។ រាល់យប់ខ្ញុំតស៊ូជាមួយភាសាបារាំងរហូតដល់ម៉ោង 2-3 ទៀបភ្លឺ ដោយអត់ធ្មត់រកមើលពាក្យនីមួយៗក្នុងវចនានុក្រមដើម្បីយល់ពីការបង្រៀន។ ខ្ញុំតាំងចិត្តថានឹងអាចឆ្លើយសំណួររបស់គ្រូនៅព្រឹកបន្ទាប់ បើមិនដូច្នេះទេខ្ញុំនឹងខ្មាសគេជាខ្លាំង។ ឪពុកខ្ញុំមិនដែលបង្ខំខ្ញុំឲ្យរៀនពូកែទេ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានកំណត់គោលដៅខ្លួនឯងថាចង់ក្លាយជាសិស្សពូកែគ្រប់មុខវិជ្ជា រួមទាំងភាសាបារាំង ហើយខ្ញុំបានព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំង។ ក្នុងចំណោមសិស្សដែលមានភាពវៃឆ្លាតស្មើគ្នា អ្នកដែលឧស្សាហ៍ព្យាយាម អត់ធ្មត់ និងធន់នឹងទទួលបាននូវលទ្ធផលល្អប្រសើរ។ បន្ទាប់ពីមួយឆ្នាំនៅក្នុងថ្នាក់បន្ថែមភាសាបារាំង ខ្ញុំបានចូលរៀនកម្មវិធីធម្មតាចាប់ពីថ្នាក់ទី 7 ហើយបានបន្តការសិក្សាយ៉ាងស្វិតស្វាញដើម្បីក្លាយជាសិស្សកំពូលម្នាក់ក្នុងថ្នាក់។ ខ្ញុំបានរីកចម្រើន និងបានប្រឡងជាប់ថ្នាក់មធ្យមសិក្សា និងវិទ្យាល័យ ដោយមិនមានការលំបាកអ្វីឡើយ។ នៅពេលដែលខ្ញុំទទួលបានសញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ ហើយកំពុងរៀបចំខ្លួនទៅឧត្តមសិក្សា ខ្ញុំបានចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងសកម្មភាពសហគមន៍ និងជួយអ្នកដទៃ។ នេះជាពេលដែលខ្ញុំសម្រេចចិត្តធ្វើការក្រៅម៉ោងនៅថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ក្រៅម៉ោងរៀន។ ទោះបីជាខ្ញុំមានអាហារូបករណ៍ក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែត្រូវការលុយបន្ថែមទៀត ដើម្បីរ៉ាប់រងការចំណាយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានរកឃើញការងារនៅក្នុងភោជនីយដ្ឋានមួយ ហើយមួយសន្ទុះក្រោយមកបានក្លាយជាអ្នករត់តុនៅទីនោះ ដោយសារខ្ញុំអាចរ៉ាប់រងការចំណាយនៅសាកលវិទ្យាល័យដោយមិនចាំបាច់សួរឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានរស់នៅជាមួយឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនចង់ក្លាយជាបន្ទុកដល់ពួកគេទេ។ នេះក៏ជាអំឡុងពេលដែលខ្ញុំបានជួប Trung ដែលក្រោយមកបានក្លាយជាប្តីរបស់ខ្ញុំ។
តើអ្នកនិងស្វាមីបានជួបគ្នាដោយរបៀបណា? - យើងបានជួបគ្នាក្នុងដំណើរសប្បុរសធម៌ជាមួយគ្នា។ ទ្រុងក៏មានដើមកំណើតវៀតណាមដែរអាយុដូចគ្នាតែមួយថ្នាក់លើសខ្ញុំ។ គាត់កើតនៅប្រទេសបារាំង ហើយដំបូងឡើយមិនចេះនិយាយភាសាវៀតណាមទេ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីចាប់ផ្តើមគ្រួសារជាមួយខ្ញុំ គាត់អាចយល់ និងនិយាយភាសាវៀតណាមបានយ៉ាងល្អ។ ក្នុងនាមជាជនអន្តោប្រវេសន៍ជំនាន់ទី 2 នៅប្រទេសបារាំង យើងមានរឿងជាច្រើនដែលដូចគ្នា ជាពិសេស ឯករាជ្យភាពខ្ពស់របស់យើង សិក្សា និងធ្វើការក្នុងពេលតែមួយ ចេះជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ ជោគជ័យរបស់ខ្ញុំថ្ងៃនេះ បន្ថែមពីលើការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ មានការជួយជ្រោមជ្រែង និងការចែករំលែកជាច្រើនពីពុកម៉ែបងប្អូន និងលោក Trung ។
មកបារាំងតាំងពីអាយុ១១ឆ្នាំ ហើយប្រើភាសាបារាំងជាភាសាសំខាន់ ខ្ញុំឃើញថាអ្នកនៅតែមិនភ្លេចភាសាវៀតណាម ដែលជាភាសាកំណើតរបស់អ្នក? - វាជាការពិតដែលថាជនជាតិវៀតណាមជាច្រើនដែលបានតាំងទីលំនៅនៅប្រទេសបារាំងតាំងពីកុមារភាពបន្ទាប់ពីច្រើនទសវត្សរ៍នឹង "ភ្លេច" ជនជាតិវៀតណាមច្រើនឬតិច។ ប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំ វៀតណាមជាដើមកំណើតរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនអាចបំភ្លេចប្រភពដើមរបស់ខ្ញុំបានទេ។ វប្បធម៌ និងភាសាវៀតណាមស្ថិតនៅក្នុងឈាមរបស់ខ្ញុំ។ កាលគ្រួសារខ្ញុំនៅប្រទេសវៀតណាម ខ្ញុំជាចៅស្រីពៅក្នុងគ្រួសារ ដូច្នេះជីដូនខ្ញុំស្រឡាញ់ខ្ញុំខ្លាំងណាស់។ ជាញឹកញាប់ខ្ញុំបានមើលរឿងភាគទូរទស្សន៍ និងភាពយន្តក្បាច់គុនហុងកុងជាមួយជីដូនរបស់ខ្ញុំ។ តាមរយៈខ្លឹមសារនៃខ្សែភាពយន្ត (
The Dragon Saber, The Return of the Condor Heroes ។ ទម្លាប់មើលកុនជាមួយជីដូនរបស់ខ្ញុំត្រូវបានរក្សារហូតដល់គ្រួសារខ្ញុំបានផ្លាស់ទៅរស់នៅប្រទេសបារាំង។ នាងនៅតែរក្សាទម្លាប់ហៅខ្ញុំទៅមើលកុនជាមួយគ្នា ទោះបីជាមិនញឹកញាប់ ហើយខ្ញុំក៏លែងរំភើបដូចពេលនៅវៀតណាមដែរ។ ក្រោយមក ខ្ញុំបានស្តាប់ព័ត៌មានជាភាសាវៀតណាមយ៉ាងសកម្មដើម្បីតាមដានស្ថានការណ៍នៅស្រុកកំណើត ហើយក៏ចេះភាសាវៀតណាមដែរ។ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំក៏បង្រៀន និងអនុវត្តភាសាវៀតណាមជាមួយកូនស្រីរបស់ខ្ញុំ ដូចជីដូនរបស់ខ្ញុំកាលពីអតីតកាលដែរ។ ក្រៅពីរឿងហុងកុង ខ្ញុំក៏មើលរឿងកូរ៉េដែរតាមរយៈការថតសំឡេងឬសំឡេងជាភាសាវៀតណាម។
ក្នុងនាមជាពលរដ្ឋបារាំងដើមកំណើតវៀតណាម តើពាក្យវៀតណាមមានន័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នក? - សម្រាប់ខ្ញុំ ពាក្យវៀតណាមគឺនៅក្នុងឈាមរបស់ខ្ញុំ និងនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ។ ថ្វីត្បិតតែខ្ញុំរស់នៅប្រទេសបារាំងក៏ដោយ ឪពុកម្តាយ បងប្អូន សាច់ញាតិ និងប្តីរបស់ខ្ញុំមានដើមកំណើតជាជនជាតិវៀតណាម ដូច្នេះអាចនិយាយបានថាប្រទេសវៀតណាមមានវត្តមាននៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្ញុំ។ ពេញមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំដឹងគុណចំពោះគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។

លោកស្រី Stéphanie Do គឺជាតំណាងស្ត្រីដំបូងគេនៃដើមកំណើតអាស៊ីដែលត្រូវបានជ្រើសរើសក្នុងសភាជាតិបារាំង (អាណត្តិ 2017 - 2022)។ អ្វីដែលជារឿងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍និងបំផុសគំនិត។ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកសម្រេចចិត្តចូលរួមនយោបាយ? - សហគមន៍ជនអន្តោប្រវេសន៍អាស៊ីដែលខ្ញុំជាកម្មសិទ្ធិគឺកម្រមានវត្តមាននៅក្នុងនយោបាយបារាំងណាស់។ មនុស្សតែងតែសិក្សាដើម្បីក្លាយជាវិស្វករ វេជ្ជបណ្ឌិត ឬពាណិជ្ជករ។ សម្រាប់មនុស្សជាច្រើន នយោបាយគឺជាពិភពដ៏ស្មុគស្មាញ ហើយអាចបង្កក្តីបារម្ភជាច្រើន។ សម្រាប់ខ្ញុំ ជនអន្តោប្រវេសន៍ដែលមានដើមកំណើតវៀតណាម ការក្លាយជាសមាជិកសភាសម្រាប់ប្រជាជនបារាំងចំនួន 68 លាននាក់ គឺជារឿងដែលមើលទៅមិនអាចទៅរួចនោះទេ។ ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមអាជីពរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងវិស័យឯកជន ហើយត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ នៅពេលធ្វើការនៅក្រុមប្រឹក្សាអន្តរជាតិ Mazars ខ្ញុំត្រូវបានតែងតាំងជាអ្នកគ្រប់គ្រងកម្រិត 3 ហើយនឹងក្លាយជាអ្នកគ្រប់គ្រងជាន់ខ្ពស់ ប្រសិនបើខ្ញុំបន្តធ្វើការនៅក្រុម។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តចូលបម្រើការងារស៊ីវិល ដោយចូលបម្រើការងារនៅក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច ហិរញ្ញវត្ថុ ឧស្សាហកម្ម និងឌីជីថល ដើម្បីធ្វើជាអ្នកគ្រប់គ្រងគម្រោង។ ហេតុផលនៃការសម្រេចចិត្តនេះគឺថាខ្ញុំតែងតែស្រឡាញ់ការប្រឈម។ ខ្ញុំមិនអាចស្ថិតនៅក្នុងតំបន់សុខស្រួលរបស់ខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែត្រូវត្រដុសស្មា ហើយប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាថ្មីៗ។ ការងារនៅក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុបានជួយខ្ញុំឱ្យទាក់ទងជាមួយពិភពនយោបាយ និងយល់កាន់តែច្បាស់អំពីនយោបាយ។ នេះគឺជាដំណាក់កាលដែលលោក Emmanuel Macron មិនទាន់ជាប់ឆ្នោតជាប្រធានាធិបតីបារាំង និងជារដ្ឋមន្ត្រីក្នុងរដ្ឋាភិបាល។ នៅឆ្នាំ 2016 គាត់បានបង្កើតចលនា En Marche (Forward) ។ នៅប្រទេសបារាំង មនុស្សបានពិភាក្សាជាមួយលោក Macron ច្រើនក្នុងតួនាទីជារដ្ឋមន្ត្រី។ នៅពេលដែលគាត់ចាកចេញពីតំណែងជារដ្ឋមន្ត្រី ហើយបានបង្កើតចលនាខាងលើ ខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ខ្លួនឯងថា "តោះមើលថាគាត់អាចធ្វើអ្វីសម្រាប់ប្រទេសបារាំង"។

ដូច្នេះ ខ្ញុំបានចូលរួមកិច្ចប្រជុំដែលដឹកនាំដោយលោក Macron ហើយបានស្តាប់គាត់បង្ហាញពីផែនការរបស់គាត់សម្រាប់ប្រទេសបារាំង។ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ភ្លាមៗចំពោះផែនការនេះ។ អ្វីដែលគាត់បានស្នើគឺស្របទាំងស្រុងនឹងការគិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ៖ ស្តាប់ពលរដ្ឋម្នាក់ៗវិភាគពីមូលហេតុ ហើយបន្ទាប់មកស្នើដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហាដែលបានលើកឡើង។ ការងាររបស់ខ្ញុំ - ប្រឹក្សាយោបល់ - គឺស្តាប់ និងស្នើដំណោះស្រាយ។ បើនេះជារឿងនយោបាយ ខ្ញុំអាចធ្វើបាន។ ខ្ញុំបានចុះឈ្មោះដើម្បីស្ម័គ្រចិត្តសម្រាប់ចលនា ហើយត្រូវបានជ្រើសរើសដោយលោក Emmanuel Macron ដើម្បីធ្វើជាអ្នកប្រឹក្សាដើម្បីត្រួតពិនិត្យខេត្ត Seine-et-Marne ។ ជាមួយនឹងភាពរីករាយរបស់ខ្ញុំចំពោះប្រទេសបារាំង និងចលនានេះ ខ្ញុំពិតជាសកម្មខ្លាំងណាស់ ពីដំបូងគិតថានឹងធ្វើការស្ម័គ្រចិត្តត្រឹមតែពីរម៉ោងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មកខ្ញុំរវល់ជាមួយការងារនេះរៀងរាល់ល្ងាច និងចុងសប្តាហ៍។ នៅពេលដែលលោក Emmanuel Macron ជាប់ឆ្នោតជាប្រធានាធិបតីបារាំងក្នុងខែឧសភា ឆ្នាំ 2017 ការបោះឆ្នោតសភាជាតិបារាំងក៏ខិតជិតមកដល់ផងដែរ។ និយាយតាមត្រង់ ខ្ញុំមិនបានគិតថាខ្ញុំនឹងឈរឈ្មោះក្នុងតំណែងទេ។ ប៉ុន្តែសកម្មជនបានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំឱ្យរត់នៅក្នុងនាយកដ្ឋានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ (នាយកដ្ឋាន Seine-et-Marnem ដែលខ្ញុំកាន់តំណែងជាអ្នកប្រឹក្សាយោបល់សម្រាប់ចលនា En Marche) ។ ដោយសាមគ្គីភាពជាមួយសហការីរបស់ខ្ញុំ ដែលបាននៅជាមួយខ្ញុំអស់រយៈពេលមួយឆ្នាំក្នុងចលនា ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តប្រកួតប្រជែងជាមួយបេក្ខជនស្រីពីរនាក់ផ្សេងទៀត។ ម្នាក់ជាអតីតរដ្ឋមន្ត្រី និងម្នាក់ទៀតជាមេធាវី។ ពេលនោះខ្ញុំមានអាយុត្រឹមតែ ៣៨ ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ហើយស្ទើរតែជាឥស្សរជននយោបាយមិនស្គាល់។ ខ្ញុំចូលប្រឡូកក្នុងនយោបាយដោយអាកប្បកិរិយារាបទាប សូម្បីតែខ្លាចបន្តិច។ ព្រោះមុនខ្ញុំ គ្មានស្ត្រីអាស៊ីណាម្នាក់ធ្វើដូចគ្នាទេ។ ខ្ញុំក៏មិនធ្លាប់មានការពង្រីករូបថតរបស់ខ្ញុំ ហើយព្យួរនៅតាមផ្លូវជាមួយពាក្យស្លោកយុទ្ធនាការដែរ។ ខ្ញុំមិននឹកស្មានថា ខ្ញុំនឹងឈ្នះការបោះឆ្នោត ហើយចាកចេញពីការងារនៅក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច ហិរញ្ញវត្ថុ ឧស្សាហកម្ម និងកិច្ចការឌីជីថល ទោះបីខ្ញុំធ្វើយុទ្ធនាការនេះយ៉ាងខ្លាំង ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនភ័យនោះទេ។ ខ្ញុំចាំបានថា មានពេលមួយដែលខ្ញុំបានជួបអ្នកបោះឆ្នោតនៅសង្កាត់ជាយក្រុង វាជាខែឧសភា ហើយដើមឈើ cherry ត្រូវបានផ្ទុកដោយផ្លែប៊ឺរី។ យើងឈប់រើសផ្លែប៊ឺរី ហើយភ្លក់វានៅទីនោះ ក្រោមពន្លឺថ្ងៃ។ គ្រប់គ្នាសើចលេងយ៉ាងសប្បាយ។ ទីបំផុត វាសនាបាននាំខ្ញុំទៅរដ្ឋសភា ហើយជីវិតថ្មីក៏ចាប់ផ្តើម។
ក្នុងរយៈពេល៥ឆ្នាំនៃការចូលរួមក្នុងរដ្ឋសភាបារាំង តើអ្នកបានបន្សល់ទុកអ្វីខ្លះក្នុងនាមជាសមាជិកសភាស្ត្រីដំបូងគេនៃប្រទេសដើមកំណើតអាស៊ី? -តួនាទីរបស់តំណាងរាស្រ្ត គឺគ្រប់គ្រងសកម្មភាពរបស់រដ្ឋាភិបាល ធ្វើសេចក្តីព្រាងច្បាប់ វិសោធនកម្មឯកសារ និងបោះឆ្នោតអនុម័តច្បាប់។ ក្នុងអំឡុងពេលអាណត្តិរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានធ្វើសំណើជិត 400 ច្បាប់ច្រើនជាង 10 ត្រូវបានអនុម័ត (ជាមួយឈ្មោះរបស់ Stéphanie Do)។ ក្រឡេកមើលទៅក្រោយ ខ្ញុំបានធ្វើការដូចជាអ្នកចម្បាំង ដើម្បីបំពេញការងារយ៉ាងច្រើន ដែលខ្ញុំជឿថានឹងរួមចំណែកដល់ការអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសបារាំង។ ជាការពិតណាស់ ខ្ញុំក៏ត្រូវចំណាយពេលច្រើនដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលសមាជិកសភាដទៃទៀតឲ្យគាំទ្រខ្ញុំ។ ខ្ញុំធ្វើការពេញមួយសប្តាហ៍ ស្ទើរតែគ្មានថ្ងៃសម្រាក។ កាលវិភាគរបស់ខ្ញុំគឺ ៣ ថ្ងៃនៅក្នុងរដ្ឋសភា ២ ថ្ងៃនៅក្នុងមូលដ្ឋាននិងធ្វើការនៅចុងសប្តាហ៍។ ពេលខ្ញុំទៅស្រុក ខ្ញុំបានជួបអ្នកបោះឆ្នោត ស្តាប់យោបល់របស់មនុស្សម្នាក់ៗ រួមទាំងជនអនាថាដែលខ្ញុំបានជួបនៅតាមផ្លូវ។ ដោយផ្អែកលើមតិរបស់អ្នកបោះឆ្នោត ខ្ញុំបានផ្តួចផ្តើមសកម្មភាពដើម្បីជួយសហគមន៍ និងបង្កើតច្បាប់។ លើសពីនេះ ខ្ញុំក៏បានធ្វើរបាយការណ៍ស្តីពីថវិកាលំនៅឋាននៅគណៈកម្មាធិការកិច្ចការសេដ្ឋកិច្ច និងបានធ្វើសវនាការជាមួយនឹងតួរលេខសំខាន់ៗក្នុងវិស័យនេះ។ ក្នុងអាណត្តិរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានខិតខំជំរុញកំណែទម្រង់លើការបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ ដែលបណ្តាលឱ្យអ្នកអត់ការងារធ្វើធ្លាក់ចុះពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។ យើងក៏បានអនុវត្តសកម្មភាពជួយដល់អាជីវកម្ម លើកកម្ពស់អំណាចទិញរបស់គ្រួសារ ជួយប្រជាពលរដ្ឋក្នុងស្ថានភាពលំបាក មនុស្សចាស់ ការពារសមភាពយេនឌ័រ និងការអភិវឌ្ឍន៍របស់ស្ត្រី។ វិស័យមួយចំនួនដែលខ្ញុំបានយកចិត្តទុកដាក់ផងដែរគឺ ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងបញ្ហាយុវជន។ ខ្ញុំក៏បានចូលរួមក្នុងការបង្កើតអត្ថបទដំបូងនៃច្បាប់ស្តីពីទំនុកចិត្តនយោបាយ។ នេះពិតជាបដិវត្តន៍។ យើងបានបោះឆ្នោតលុបចោលថវិកាបម្រុងរបស់រដ្ឋសភា ដែលជាប្រាក់ឧបត្ថម្ភរបស់រដ្ឋ ដែលតំណាងរាស្ត្រអាចប្រើប្រាស់តាមការសំរេចចិត្តរបស់ពួកគេ។ សូមអរគុណចំពោះច្បាប់នេះ រាល់កាក់ដែលបានចំណាយឥឡូវនេះត្រូវតែគិតជាប្រាក់ ហើយវាត្រូវបានហាមឃាត់មិនឱ្យប្រើវាសម្រាប់គោលបំណងផ្ទាល់ខ្លួន ឬគ្រួសាររបស់សមាជិកសភា។

ចូលរួមរដ្ឋសភា ខ្ញុំមានសេចក្តីរីករាយនិងមោទនភាពមួយទៀតក្នុងការធ្វើជាប្រធានសមាគមមិត្តភាពបារាំង-វៀតណាម ក្លាយជាស្ពានសកម្មក្នុងការអភិវឌ្ឍទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេសទាំងពីរ។ ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ២០១៧ - ២០២២ នៅពេលដែលមេដឹកនាំវៀតណាមមកបំពេញទស្សនកិច្ចនៅប្រទេសបារាំង ក៏ដូចជាមេដឹកនាំបារាំងបានមកបំពេញទស្សនកិច្ចនៅវៀតណាម ខ្ញុំមានឱកាសចូលរួមក្នុងកម្មវិធីផ្លូវការជាច្រើនដង ដោយមានវត្តមាននៅក្នុងពិធីទទួលភ្ញៀវដ៏សំខាន់បំផុត។ អាចនិយាយបានថា នេះគឺជាសម័យកាលដែលសមាគមមិត្តភាពបារាំង-វៀតណាមនៅរដ្ឋសភាបារាំងមានសកម្មភាពយ៉ាងខ្លាំងជាមួយនឹងកម្មវិធីការងារ និងផ្លាស់ប្តូរជាបន្តបន្ទាប់។ ព្រឹត្តិការណ៍ដ៏សំខាន់បំផុតគឺនៅពេលដែលជំងឺរាតត្បាត Covid បានផ្ទុះឡើង ខ្ញុំបានស្នើសុំយ៉ាងសកម្មពីប្រធានាធិបតីបារាំងឱ្យផ្តល់វ៉ាក់សាំងដល់ប្រទេសវៀតណាម ហើយការស្នើសុំនេះត្រូវបានសម្រេចជាមួយនឹងវ៉ាក់សាំងចំនួន 600,000 ដូស ដែលត្រូវបានបញ្ជូនទៅប្រទេសវៀតណាម នៅពេលដែលវ៉ាក់សាំងមានតម្លៃ និងខ្វះខាតជាសកល។ ភារកិច្ចរបស់អនុប្រធានរដ្ឋសភាគឺពិតជាមិនងាយស្រួលនោះទេ។ ខ្ញុំត្រូវបានគេគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិតដោយសារប្រវត្តិអាស៊ីរបស់ខ្ញុំនៅពេលដែលខ្ញុំឡើងកាន់តំណែងក្នុងរដ្ឋសភា។ ជាពិសេស ខ្ញុំមិនអាចបំភ្លេចរយៈពេលមួយកំឡុងពេលមានវិបត្តិសុខភាព។ នៅពេលនោះ ខ្ញុំបានប្រយុទ្ធយ៉ាងស្វិតស្វាញដើម្បីធ្វើការចាក់វ៉ាក់សាំង Covid ជាកាតព្វកិច្ច ទោះបីជាមានការជំទាស់ជាច្រើនក៏ដោយ។ ប្រហែលជាអស់អ្នកដែលប្រឆាំងនឹងវ៉ាក់សាំង មិនបានជួបប្រទះនឹងបញ្ហាដូចខ្ញុំបានជួបប្រទះនោះទេ។ ធ្លាប់យកម្ដាយទៅបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ក្នុងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរ។ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំនឹងបាត់បង់នាង ហើយតាមរយៈឧប្បត្តិហេតុនោះ ខ្ញុំកាន់តែជឿជាក់ថាដំណោះស្រាយវ៉ាក់សាំងគឺត្រឹមត្រូវ។
តើអ្វីទៅជាអាថ៌កំបាំងដើម្បីឈ្នះលើអ្នកបោះឆ្នោតបារាំងក្នុងនាមជាស្ត្រីដើមកំណើតអាស៊ី? - ខ្ញុំតែងតែជាខ្លួនឯង! តែងតែព្យាយាមបំពេញទំនួលខុសត្រូវរបស់ខ្ញុំដោយការខិតខំប្រឹងប្រែងខ្ពស់បំផុត។ នៅពេលខ្ញុំបោះពុម្ពសៀវភៅអនុស្សាវរីយ៍របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមានកិត្តិយសណាស់ដែលបានឱ្យប្រធានាធិបតី Emmanuel Macron សរសេរបុព្វបទមួយ ដែលក្នុងនោះគាត់បានសរសេរថា "Stéphanie Do បានឈានដល់តំណែងនេះ ដោយសារភាពអត់ធ្មត់របស់នាង បំណងប្រាថ្នាដើម្បីជោគជ័យ និងការលះបង់ចំពោះអ្នកដទៃ" ។ នាងបានចាប់យករាល់ឱកាសដែលបារាំងផ្តល់ឲ្យនាង ហើយបានសងបារាំងមួយរយដង។ លោកប្រធានាធិបតី Macron ក៏បានសរសេរថា៖ “ក្នុងរយៈពេល ៥ឆ្នាំ (២០១៧ - ២០២២) លោកស្រីមិនដែលធ្វេសប្រហែសនឹងភារកិច្ចរបស់ខ្លួនឡើយ តែងតែខិតខំពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយមាតុភូមិក្នុងតួនាទីជាប្រធានសមាគមមិត្តភាពបារាំង-វៀតណាម (នៅរដ្ឋសភាបារាំង) ហើយក៏ព្យាយាមការពារពលរដ្ឋបារាំងក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺកូវីដ ក្នុងតួនាទីតំណាងរាស្រ្តតែងតែមានវត្តមាននៅជួរមុខ”។ ខ្ញុំចង់ខ្ចីយោបល់របស់ប្រធានាធិបតីបារាំងមកជំនួសចម្លើយរបស់ខ្ញុំ។
តាមគំនិតរបស់អ្នក តើវិស័យអ្វីខ្លះដែលអាចជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងវៀតណាម និងបារាំងនាពេលខាងមុខ? - ប្រទេសទាំងពីរមានទំនាក់ទំនងយូរអង្វែង និងនិរន្តរភាព វិស័យសេដ្ឋកិច្ច វប្បធម៌ អប់រំ វិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យា... សុទ្ធតែមានសក្តានុពលក្នុងការជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ។ ការអនុវត្តពេញលេញនៃកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរីរវាងវៀតណាម និងសហភាពអឺរ៉ុបនឹងបន្តជួយសម្រួលពាណិជ្ជកម្ម និងទីផ្សារ ការពារកម្មសិទ្ធិបញ្ញារវាង EU និងវៀតណាមនិយាយរួម និងរវាងបារាំង និងវៀតណាមនិយាយដោយឡែក។ ផ្ទាល់ ខ្ញុំចង់ធ្វើជាស្ពានរវាងប្រទេសទាំងពីរ ហើយធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំអាចធ្វើបាន។
តើអ្នកមានផែនការអ្វីសម្រាប់អនាគត? - បច្ចុប្បន្នខ្ញុំបន្តធ្វើការនៅក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច ហិរញ្ញវត្ថុ ឧស្សាហកម្ម និងឌីជីថល។ ហើយក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ ខ្ញុំចូលរួមជាមួយក្រុមហ៊ុនប្រឹក្សា TST Consulting ដែលមានជំនាញក្នុងការប្រឹក្សា និងគាំទ្រក្នុងវិស័យផ្សេងៗគ្នាជាច្រើននៅប្រទេសបារាំង និងវៀតណាម។ ខ្ញុំហើយនឹងបន្តឆន្ទៈនយោបាយឈរឈ្មោះឲ្យរដ្ឋសភាអនុវត្តគំនិត និងសកម្មភាពដើម្បីផលប្រយោជន៍ប្រជាជន និងប្រទេសបារាំង។ នៅមានការងារជាច្រើននៅខាងមុខខ្ញុំ។
យុវជនវៀតណាមជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះចង់ក្លាយជាពលរដ្ឋពិភពលោក និងជោគជ័យដូចលោកស្រី Stephanie Do ដែរ។ តើអ្នកមានដំបូន្មានអ្វីខ្លះសម្រាប់ពួកគេ? - ស្រេកឃ្លានចំណេះដឹង ហើយកុំឈប់រៀន។ ស្ថានភាពគ្រួសាររបស់ខ្ញុំបានជំរុញខ្ញុំឱ្យព្យាយាមជានិច្ច។ បើខ្ញុំមិនចេះភាសាបារាំងទេ ខ្ញុំព្យាយាមរៀននិងយកឈ្នះវា ជាជាងជ្រើសរើសបោះបង់ការសិក្សាទៅធ្វើការ។ តាមបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំឃើញថា ខ្ញុំត្រូវតែតស៊ូ មិនចុះចាញ់ និងតាំងចិត្តសិក្សាឱ្យបានល្អ ដើម្បីជួយគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំដាក់សម្ពាធយ៉ាងខ្លាំងលើស្មាទន់ខ្សោយរបស់ខ្ញុំ ហើយតែងតែប្រាប់ខ្លួនឯងថា គ្មានផ្លូវណាក្រៅពីផ្លូវនៃចំណេះដឹងនោះទេ។
សូមថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះលោកស្រី Stephanie Do! ខ្លឹមសារ៖ វ៉ោយ វ៉ាន់ថាញ់
រូបថត៖ Minh Quang
វីដេអូ៖ Pham Tien, Minh Quang
រចនា៖ ទួន ហ៊ុយ
Dantri.com.vn
ប្រភព៖ https://dantri.com.vn/the-gioi/stephanie-do-tu-nguoi-nhap-cu-tro-thanh-nu-nghi-si-phap-goc-viet-dau-tien-20240825180439331.htm
Kommentar (0)