កំណត់លេខជីវិតរបស់អ្នក។

ជួបជាមួយកវី Bang Ai Tho ខ្ញុំបានរកឃើញពាក្យថា "អក្សរសិល្ប៍គឺមនុស្ស" មានន័យថាការអានអក្សរសិល្ប៍ដើម្បីស្គាល់មនុស្សពិតជាពិត។ ក្នុងជីវិតពិតនាងស្លូតបូតនិងចេះអត់ឱនដូចកំណាព្យនិមួយៗដែលនាងសរសេរ…

គម្របសៀវភៅកំណាព្យវេទមន្ត។

ចុងសប្តាហ៍ដែលមានខ្យល់បក់មួយ នៅទីក្រុងហាណូយ ខ្ញុំមានឱកាសធ្វើដំណើរទៅ Ba Vi ជាមួយកវីពីរនាក់គឺ Nguyen Bich Ngoc និង Van Phong។ កន្លែងដែលយើងទៅលេង គឺជាកន្លែងដែលគ្រាន់តែលឺឈ្មោះ ក៏អាចឃើញមានកំណាព្យ តន្ត្រី អុក និងគំនូរ… វាគឺជា Artist Hill ដែលជាលំនៅឯកជនរបស់អ្នកនិពន្ធ កវី តន្ត្រីករ វិចិត្រករ Bang Ai Tho និងតារាសម្តែងជើងចាស់ Van Bau ។

ពេលឡានឈប់ភ្លាម ខ្ញុំមិនអាចទប់អារម្មណ៍រំភើបរបស់ខ្ញុំនៅទីធ្លាដែលពោរពេញដោយដើមឈើពណ៌បៃតង និងផ្កាចម្រុះពណ៌ដែលរំកិលចុះឡើងក្រោមពន្លឺថ្ងៃដ៏ត្រជាក់នៃរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ។ គួរហៅថាកន្លែងដែលខាងក្រៅជាស្នាដៃធម្មជាតិ ហើយខាងក្នុងជាសួនសិល្បៈ។

ខណៈដែលខ្ញុំកំពុងតែសរសើរទិដ្ឋភាពនោះ ម្ចាស់ទាំងពីរបានមកដល់ហើយ។ កញ្ញា អៃថូ ញញឹមយ៉ាងកក់ក្តៅចំពោះមិត្តកវីទាំងពីរនាក់ ហើយខ្ញុំក៏ភ្ញាក់ផ្អើល និងតក់ស្លុតជាខ្លាំង នៅពេលដែលអ្នកដែលចាប់ដៃខ្ញុំគឺតារាសម្តែង វ៉ាន់ បាវ ដែលជាមនុស្សម្នាក់ដែលខ្ញុំធ្លាប់តែឃើញតាមទូរទស្សន៍។ អ្នកស្រី អៃថូ និយាយមកខ្ញុំយ៉ាងទន់ភ្លន់ថា៖ "ភ្ញាក់ផ្អើលមែនទេ? មនុស្សជាច្រើនស្គាល់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែមិនស្គាល់លោក បៅ ហើយផ្ទុយទៅវិញ ថ្ងៃនេះ រឿងមិនសម្ងាត់ត្រូវបានលាតត្រដាងហើយ!"

វាសនាជាមួយសិល្បៈ

ក្រឡេកមើលត្រកូល Ai Tho មនុស្សម្នាក់អាចយល់បានថាហេតុអ្វីបានជានាងមានទេពកោសល្យច្រើន។ កវីកើតនៅឆ្នាំ 1958 គឺជាចៅប្រុសរបស់លោក Bang Nguyen Dung (ហៅលោក Nghi Bac Ky) កូនចៅជំនាន់ទី 32 របស់ Ly Thai To ដែលជាកូនចៅផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គម្ចាស់ទីបី Ly Hung Tich Hoai Nam Vuong និងជាកូនប្រុសបង្កើតរបស់កវី និងវិចិត្រករ Bang Si Nguyen ដែលជាមនុស្សពហុជំនាញ ការអប់រំល្អ និងល្បីល្បាញ។

ឪពុកមារបស់ Ai Tho គឺជាកវីស្រុក Bang Ba Lan អ្នកដឹកនាំសាលាកំណាព្យ Song Thuong ដែលល្បីពីរឃ្លាថា "Hey girl, you're draw water by the road/ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកយកពន្លឺព្រះចន្ទមាសមកស្រោច?"...

នាងបានចែករំលែកថា "កាលខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំចូលចិត្តអាន សរសេរ និងគូរអ្វីៗជុំវិញខ្លួនខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានគូររូបភាពដោយភាពស្លូតបូត និងឆោតល្ងង់របស់ខ្ញុំ។ បន្ទាប់មក ពីកន្លែងណាមួយ ដូចជាការជម្រុញដែលមើលមិនឃើញ ខ្ញុំចង់សរសេរពីគំនិតស្លូតត្រង់របស់កុមារអាយុ 7-8 ឆ្នាំ"។

“ខ្ញុំបានទទួលឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងពីឪពុករបស់ខ្ញុំ ដែលជាប់ចិត្តនឹង ការអប់រំ នៅក្នុងវិន័យដ៏ពិសេសរបស់គ្រួសារដែលមានប្រវត្តិដ៏យូរលង់ក្នុងអក្សរសិល្ប៍របស់ប្រទេស។ ខណៈពេលដែលកុមារដទៃទៀតនៅតែចង់បានក្តីស្រលាញ់ និងក្តីស្រលាញ់ពីឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានបំបែកខ្លួនចេញពីពិភពកូនៗ បង្កើតពេលវេលាដ៏ស្ងប់ស្ងាត់សម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំក្នុងការសរសេរ គូរ និងឲ្យពាក្យរបស់ខ្ញុំរីកដុះដាល… រូបភាពពីធម្មជាតិបានផុសឡើងក្នុងព្រលឹងរបស់ខ្ញុំ តាំងពីខ្ញុំបន្តអាជីព និងពីពេលនោះមក។ ការសរសេរ ឪពុករបស់ខ្ញុំបានលើកទឹកចិត្តកូនស្រីរបស់គាត់ដោយស្ងៀមស្ងាត់ នៅពេលដែលគាត់ឃើញថាខ្ញុំមានសមត្ថភាពបន្តអាជីវកម្មគ្រួសារតាមរបៀបដែលបម្រុងទុក ប៉ុន្តែជាក់លាក់មួយ” កវី Bang Ai Tho បាននិយាយប្រាប់។

ដើរជាមួយគ្នានៅសួនច្បារ Ai Tho បាននាំខ្ញុំត្រលប់ទៅអតីតកាលវិញ នៅពេលដែលនាងដើរតាមឪពុករបស់នាងទៅកាន់ថ្នាក់អ្នកនិពន្ធវ័យក្មេងនៃ សមាគមអ្នកនិពន្ធវៀតណាម ហើយអង្គុយនៅខាងក្រោយថ្នាក់ស្តាប់ឪពុករបស់នាងពិភាក្សាអំពីវិធីសាស្រ្តអក្សរសាស្ត្រទំនើបជាមួយអ្នកនិពន្ធល្បីៗ។ ប្រហែលជាប្រភពនៃអក្សរសិល្ប៍បានបង្កប់ក្នុងខ្លួននាងយ៉ាងជ្រៅដូចជាវាសនា។

នាងបានចែករំលែកថា "កំណាព្យ គំនូរ តន្ត្រី និងការថតរូបរបស់បុព្វបុរសរបស់ខ្ញុំ ភាពរុងរឿងនៃដំណើរអក្សរសាស្ត្រ និងសិល្បៈរបស់ប្រទេស គឺជាកត្តាចម្បងដែលផ្តល់កម្លាំងចិត្តឱ្យខ្ញុំកាន់តែខ្លាំង ផ្តល់កម្លាំងចិត្តខាងក្នុងដើម្បីបន្តកេរដំណែលគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ"។

ដោយស្ញប់ស្ញែងជាមួយនឹងគំនិតរបស់អ្នកជំនាន់មុនរបស់គ្រួសារនាង មិនថានាងទៅទីណា ឬធ្វើអ្វីនោះទេ ប្រទេស និងប្រជាជនតែងតែមានវត្តមាន និងដើរតួនាំមុខគេនៅក្នុងកំណាព្យរបស់នាង កំណត់ចំណាំតន្ត្រីដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់នាង និងគំនូររបស់នាងដែលនៅតែមានដង្ហើមរបស់វៀតណាម។

Bang Ai Tho ទទួលបានពានរង្វាន់អក្សរសាស្ត្រជាតិចំនួនបី។ ជាមួយគ្នានេះ នាងក៏បានឈ្នះពានរង្វាន់តន្ត្រីចំនួនបីផងដែរ។ ជាពិសេស នាងគឺជាវិចិត្រករដែលមានទេពកោសល្យជាមួយនឹងការតាំងពិពណ៌ទោលចំនួនបី ហើយផ្ទាំងគំនូរនេះបានរកឃើញម្ចាស់រួចហើយ មុនពេលការតាំងពិពណ៌ត្រូវបានបើក។

កំណាព្យគឺជាជីវិត គឺជាជីវិត

រើសផ្កាកុលាបក្រអូប ហើយប្រគល់វាមកខ្ញុំ Bang Ai Tho បានចែករំលែកអំពីអាជីពរបស់នាងក្នុងការច្រៀង និងបង្កើតមិត្តជាមួយនឹងពាក្យថា "ខ្ញុំសរសេរកំណាព្យពីក្តីបារម្ភនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ ខ្ញុំតែងតែគិតថា៖ ស្ត្រីគឺជាពាក់កណ្តាលនៃពិភពលោកដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការបង្កើតអព្ភូតហេតុក្នុងជីវិត រួមចំណែកជាមួយពាក់កណ្តាលនៃពិភពលោកដើម្បីបង្កើតភពអរិយធម៌ដ៏រុងរឿង... "។

នោះហើយជាមូលហេតុដែល Ai Tho ចង់ឱ្យស្នាដៃរបស់នាងផ្សព្វផ្សាយទៅកាន់ពិភពលោក ដើម្បីទៅដល់ដៃអ្នកអានដែលស្រឡាញ់កំណាព្យ ដោយសង្ឃឹមថានឹងបានប៉ះដួងចិត្តដែលអាណិតដល់ព្រលឹងកំណាព្យរបស់នាង។ យោងទៅតាមនាង ស្ត្រី - បន្ថែមពីលើចំណុចរួម មនុស្សម្នាក់ៗមានចំណុចពិសេសរៀងៗខ្លួន ជ្រុងលាក់កំបាំងនៃជីវិត ដែលមានតែស្ត្រីប៉ុណ្ណោះដែលអាចយល់ អាណិតអាសូរ និងចែករំលែកគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងខ្លឹមសារ និងទម្រង់ជាច្រើន។ កំណាព្យក៏ជាទម្រង់មួយនៃការអាណិតអាសូរ ដែលបង្ហាញតាមរយៈភាសាដ៏ឧឡារិក។

នាងបានប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំព្យាយាមទទួលខុសត្រូវគ្រប់ពាក្យសម្ដី ហើយសង្ឃឹមថា សារដែលចេញពីកំណាព្យរបស់ខ្ញុំនឹងទទួលបានការស្វាគមន៍ និងទទួលយកពីអ្នកអានជុំវិញពិភពលោក»។

Bang Ai Tho មិនមានបំណងស្វែងយល់ពីទម្រង់សិល្បៈជាក់លាក់ណាមួយឡើយ ប៉ុន្តែនៅកន្លែងណាមួយក្នុងជីវិតនេះ សំឡេងនៃជីវិតបានបន្តបង្កើតនៅក្នុងខួរក្បាលរបស់នាង ហើយតម្រូវឱ្យនាងធ្វើការឌិកូដពួកគេ។

“ប្រសិនបើភាសានៃកំណាព្យមិនអាចជួយខ្ញុំបញ្ចេញនូវអ្វីដែលខ្ញុំចង់និយាយទេ ការគូរគំនូរនឹងជួយខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលនៅសេសសល់ ដូច្នេះហើយទម្រង់សិល្បៈបានលេចចេញជារូបរាងប្រកួតប្រជែងក្នុងខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំ ដូច្នេះហើយខ្ញុំបានបើកព្រលឹងរបស់ខ្ញុំដើម្បីឱ្យតន្ត្រីជ្រៀតចូលទៅក្នុងការងាររបស់ខ្ញុំដើម្បីឱ្យពួកគេទាក់ទងគ្នា។ ទោះជាវាសប្បាយ អ៊ូអរ ឬសោកសៅ និងសោកសៅក៏ដោយ កំណាព្យ តន្ត្រី និងគំនូររបស់ខ្ញុំដោយធម្មជាតិ។ ព្រលឹង” Ai Tho បាននិយាយ។

គូ វ៉ាន់ បាវ - អៃថូ. (រូបថត៖ MH)

មកដល់កំពង់ផែស្នេហា

ជីវិតមិនមានចិត្តល្អចំពោះ Bang Ai Tho នៅលើផ្លូវនៃជោគវាសនា ហើយនាងបានព្យាយាមទប់ទល់នឹងភាពលំបាកនៃជោគវាសនា ហើយក្រោកឡើងពីព្យុះជីវិត។

នាងនិយាយថា៖ «ជាងពាក់កណ្តាលជីវិតរបស់ខ្ញុំ លោក បាវ បានមករកខ្ញុំ ក្លាយជាមិត្តរបស់ខ្ញុំ ដូចជាវាសនា គាត់យល់ពីការងាររបស់ខ្ញុំមួយកម្រិត ហើយព្យាយាមចែករំលែកវា គាត់សប្បាយចិត្តជាមួយខ្ញុំ ពេលខ្ញុំលាពីការងារ ហើយដើរទៅលេងធម្មជាតិដូចសត្វស្លាបនៅខាងក្រៅ គាត់អានស្នាដៃរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីចាក់ផ្សាយក្នុងកម្មវិធីអក្សរសាស្ត្រ តាមរយៈសំឡេងរបស់គាត់ អារម្មណ៍ និងអត្ថន័យក្នុងការអាន និងធ្វើការបកស្រាយ។ បានបង្ហាញ ទទួលបានការស្វាគមន៍ និងទទួលបានពីអ្នកអាន និងអ្នកស្តាប់ក្នុង និងក្រៅប្រទេស ហើយគាត់មានអារម្មណ៍ពិសេសចំពោះស្វាមីខ្ញុំ និងខ្ញុំ”។

ដោយការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់នាងផ្ទាល់ ស្នាដៃរបស់ Bang Ai Tho បានផ្សព្វផ្សាយដល់ពិភពលោក។ បន្ថែមពីលើការប្រមូលកំណាព្យដែលត្រូវបានបោះពុម្ពនៅក្នុងទស្សនាវដ្តីរបស់ប្រទេសជាច្រើន នៅប្រទេសកាណាដា បារាំង អេស្ប៉ាញ អាល្លឺម៉ង់ - ការប្រមូលកំណាព្យរបស់នាង Poetry Magic ក៏ត្រូវបានបោះពុម្ព និងចេញផ្សាយផងដែរ។

នាងបាននិយាយថា “ខ្ញុំនៅតែនិងបន្តខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំងជាមួយនឹងអាជីពជាអ្នករាំដូចការឡើងចុះនៃជោគវាសនាក្នុងជីវិត អរគុណជោគវាសនាដែលមិនបង្កើតរង្វង់គ្មានផ្លូវចេញសម្រាប់ជីវិតមនុស្ស។នៅពេលដែលយើងជាមនុស្សនៅពេលដែលយើងធ្លាក់ក្នុងស្ថានភាពហួសចិត្តខ្លះជឿថាផ្លូវចេញគឺនៅពីមុខយើង។ តុល្យភាពសម្រាប់ជីវិតរបស់យើង”។

លាហើយ តន្ត្រីករស្រី អុក កវី និងវិចិត្រករឈ្មោះ Bang ខ្ញុំពិតជាស្ងើចសរសើរចំពោះភាពធន់ និងកម្លាំងដ៏អស្ចារ្យដែលលាក់នៅក្នុងនារីដ៏តូច និងសុភាពនោះ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថានាងតែងតែមានសុខភាពល្អ និងរីករាយក្នុងការបន្តទំនួលខុសត្រូវដែលបានចូលមកក្នុងជីវិតរបស់នាង ដូចខ្សែបន្ទាត់នៃជោគវាសនា។ ហើយដូចដែលនាងបាននិយាយ ចូរសរសេរនូវអ្វីដែលត្រូវសរសេរ ខណៈពេលដែលពេលវេលានៅតែជួយនាងឱ្យរីករាយនឹងជីវិតមនុស្សរបស់នាង។

កវី វិចិត្រករ តន្ត្រីករ Bang Ai Tho បានបោះពុម្ភសៀវភៅកំណាព្យចំនួន 7 ក្បាល រួមទាំងការងារចុងក្រោយបង្អស់ដែលត្រូវបានបោះពុម្ពជាពីរភាសានៅប្រទេសកាណាដា៖ Silent Eyes (គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពសមាគមអ្នកនិពន្ធ), Light from a Pebble (គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពសមាគមអ្នកនិពន្ធ), Spring Morning ( Literature Publishing House), Returning to Me (Writers' Association Publishing House), Thin White Sands (Writ) (គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពសមាគមអ្នកនិពន្ធ) កំណាព្យវេទមន្ត (គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ព Ukiyoto Canada) បោះពុម្ពនៅប្រទេសអាឡឺម៉ង់ជាភាសាអាឡឺម៉ង់។

ប្រភព